Karta Ruchu/Komitet autorski/Aktualności/Refleksje nad procesem MCDC i ratyfikacją Karty

Niniejsza wiadomośc, zatytułowana "Movement Charter Drafting Committee: process & ratification reflections" została wysłana na listę wikimedia-l i zamieszczona na stronie dyskusji Karty Ruchu o godzinie 05:41 UTC, 6 sierpnia 2024.

Refleksje nad procesem tworzenia Karty Ruchu i ratyfikacji

Cześć wszystkim,

Zaczynamy kończyć naszą pracę. My - Komitet Redakcyjny Karty Ruchu - jesteśmy wdzięczni za możliwość odbycia tej podróży ze sobą nawzajem i z Wami wszystkimi. Zaangażowaliście się z nami na wielu platformach i w wielu miejscach - podczas rozmów na Zoomie, na stronach dyskusji w Meta, w wiadomościach na Telegramie i podczas osobistych wydarzeń na całym świecie. Wcielaliście się w różne role - zwłaszcza doradców i ambasadorów Karty Ruchu. Poświęcaliście czas na przeglądanie wersji roboczych i dawaliście informacje zwrotne. Ostatnio uczestniczyliście w procesie ratyfikacji. Od samego początku do głosowania nad ratyfikacją, Wasze komentarze i sugestie wpłynęły na tysiące godzin dyskusji, które przeprowadziliśmy jako komitet. Dziękujemy.

Nie jest to ostatnia wiadomość od nas - podzielimy się jeszcze raz informacjami, zanim pożegnamy się z Wami jako Komitet Redakcyjny Karty Ruchu - ale chcemy skorzystać z tej okazji, aby przedstawić nasze refleksje przed spotkaniem z niektórymi z Was w Polsce na Wikimanii 2024. Refleksje te skupią się na podróży, którą odbyliśmy jako komitet oraz na ostatnich wynikach ratyfikacji.

Refleksje na temat procesu

Kiedy zostaliśmy zwołani w listopadzie 2021, Komitet Redakcyjny Karty Ruchu składał się z 15 wybranych i wyłonionych członków. Chociaż każde z nas wniosło unikalne doświadczenia ze swoich społeczności, byliśmy w tym procesie redakcyjnym jednością. W trakcie dwuipółletniego procesu niektórzy członkowie zrezygnowali i dołączyli do nas nowi; a nasz przyjaciel i kolega Nosebagbear zmarł wkrótce po Wikimanii 2023. Jego wkład w Kartę i nasz komitet, a także w ruch, był nieoceniony.

Na początku przyznaliśmy, że stworzenie idealnej Karty jest zadaniem niemożliwym. Zamiast tego skupiliśmy się na opracowaniu Karty, która byłaby „wystarczająco dobra”, aby skutecznie służyć Ruchowi w określaniu ról i obowiązków różnych jego podmiotów. Dokonaliśmy również rozróżnienia między „Kartą Ruchu” a „Kartą Rady Globalnej”, zobowiązując się do przyjęcia tej pierwszej. Uznając, że zarówno Karta, jak i Rada Globalna są eksperymentami, naszym celem było stworzenie Karty Ruchu, która byłaby „bezpieczna do wypróbowania”, z oczekiwaniem, że będziemy oceniać, iterować i dostosowywać się do zdobytej wiedzy w miarę upływu czasu.

Proces opracowywania Karty zgromadził ludzi, którzy nigdy wcześniej się nie spotkali, aby porozmawiać o wyzwaniach, przed którymi stanęli, i zbadać, co można zrobić, aby sprostać tym wyzwaniom. Wielu wolontariuszy po raz pierwszy zapoznało się z aspektami zarządzania Ruchem i poczuło się zmotywowanymi do lepszego zrozumienia i podzielenia się wiedza ze swoimi społecznościami w nadziei na kształtowanie przyszłości Ruchu. Proces ten ujawnił również nowe problemy i podkreślił istniejące problemy związane z uczestnictwem w naszym Ruchu, a jednocześnie uwidocznił zdolność jednostek, społeczności i podmiotów afiliowanych do ich przezwyciężenia. Idea równości - wspomniana w zaleceniu nr 4 Strategii Ruchu: Zapewnij równość w podejmowaniu decyzji - polega na dostosowaniu poziomu wsparcia do potrzeb poszczególnych osób, aby umożliwić im uczestnictwo na tym samym poziomie, jaki jest udziałem pozostałych. Mamy nadzieję, że w trakcie procesu opracowywania Karty wszyscy uczestnicy Ruchu czuli się uprawnieni i wspierani w uczestniczeniu w tego rodzaju procesach, że czuli, że ich głos jest potrzebny i został wysłuchany. Mamy nadzieję, że kładąc nacisk na konwergencję i kompromis w naszych rozmowach i projektach, ludzie nauczą się, że niektórzy z nas muszą cofnąć się o krok, aby zrobić miejsce dla innych.

Nasze największe wyzwania związane z opracowaniem Karty dotyczyły zaangażowania interesariuszy i zarządzania oczekiwaniami. Nasz Ruch jest zróżnicowany pod względem wielkości i złożoności. Nasze opinie są zróżnicowane, często rozciągając się od jednej strony spektrum do drugiej. Nasze style zaangażowania są zróżnicowane: niektórzy są głośni, podczas gdy inni wolą najpierw obserwować. Niektórzy mogą angażować nas na wszystkich platformach, podczas gdy inni chcą rozmawiać tylko twarzą w twarz. Zidentyfikowaliśmy trzy główne grupy interesariuszy: indywidualnych współpracowników w projektach, podmioty afiliowane i Radę Powierniczą WMF, a ich oczekiwania wobec nas były różne. Indywidualni twórcy chcieli umocnić swoje prawa do współtworzenia i edytowania projektów, będąc jednocześnie chronionymi i nie będąc hamowanymi przez biurokrację; afilianci chcieli rozszerzyć parasol zarządzania i zdecentralizować władzę; a Rada chciała bardziej stopniowych i konkretnych propozycji zmian. Nawet w każdej grupie perspektywy były różne - czy Karta miał być dwustronicowym dokumentem, który służyć miał jako kompas wysokiego poziomu zarządzania, czy też miała być 40-stronicową szczegółową mapą drogową do poruszania się po procesach decyzyjnych, które uwzględniały pomocniczość, samoorganizację i organiczną współpracę?

Wynik wszystkich tych trudnych pytań został wam przedstawiony, gdy 10 czerwca 2024 opublikowaliśmy ostateczny tekst Karty Ruchu. Dokument ten stał się Kartą, która opisuje obecne procesy, sugeruje nowe procesy i pomysły oraz proponuje ulepszenia na przyszłość tam, gdzie uważaliśmy, że pewne tematy wykraczają poza nasz mandat lub wymagają solidniejszej podstawy, zakorzenionej w bardziej rozległym i ukierunkowanym procesie, który miałby zostać dopiero opracowany i zatwierdzony.

Refleksje na temat wyników ratyfikacji

Po opublikowaniu ostatecznego tekstu przeprowadziliśmy głosowanie ratyfikacyjne nad Kartą. Dziękujemy wszystkim, którzy wzięli w nim udział - zarówno partnerom, jak i indywidualnym współpracownikom. Byliśmy mile zaskoczeni ogromnym poparciem. Dziękujemy Radzie Powierniczej WMF za szczerość i otwartość. Wiemy, że nie była to łatwa decyzja.

Czytając komentarze, które pojawiły się po głosowaniu, wyciągnęliśmy następujący wniosek: popieracie ideę posiadania Karty Ruchu i Rady Globalnej, ale istnieją obawy dotyczące proponowanego tekstu Karty. Chcielibyśmy odpowiedzieć na dwie z powtarzających się opinii, które usłyszeliśmy na temat Rady Globalnej (ponad 20% wszystkich komentarzy dotyczyło tego tematu).

Cel istnienia Rady Globalnej

Często pytano nas, jaki jest cel istnienia Rady Globalnej i jaki problem miałaby ona rozwiązać; powiedziano nam również, że forma powinna podążać za funkcją. Jednak tekst Zalecenia nr 4: Zapewnienie równości w podejmowaniu decyzji nie zawiera wystarczających informacji na temat tego, jakiego rodzaju decyzje powinny być podejmowane przez Radę Globalną. Bez porozumienia między MCDC, Radą WMF i innymi interesariuszami niemożliwe okazało się podjęcie decyzji o celu i zakresie działania Rady Globalnej. Posłuchaliśmy sugestii łączników Rady z lutego 2024, aby dostosować obowiązki Rady Globalnej w obszarach, w których istnieje potencjał dla większego przywództwa wolontariuszy w podejmowaniu decyzji, w szczególności dodając na ich wniosek tworzenie dotacji i strategię techniczną, jednocześnie współpracując z działem prawnym, aby uniknąć wszystkiego, co ograniczałoby WMF w wykonywaniu jej obowiązków powierniczych. Pomimo szeroko zakrojonych wysiłków, pogodzenie różnych wizji okazało się wyzwaniem, a proponowany kompromis nie spełnił oczekiwań wszystkich.

Powołanie Rady Globalnej

Ponieważ forma Rady Globalnej powinna podążać za jej funkcją, nakreślenie jej struktury było jeszcze większym wyzwaniem, ponieważ funkcja ta nie została uzgodniona przez zainteresowane strony. W związku z tym dokładnie zbadaliśmy możliwości znalezienia równowagi między wystarczająco dużym organem, który mógłby być reprezentatywny dla globalnego ruchu, a wystarczająco małą Radą, która mogłaby być funkcjonalna i zwinna. Od wielu z Was usłyszeliśmy o zaletach i wadach każdego modelu; sami wielokrotnie rozmawialiśmy o wielkości i strukturze Rady Globalnej. W tym miejscu odnotowaliśmy sugestie różnych interesariuszy, w tym łączników Rady, aby zacząć od małego i rozszerzać się z czasem. Te informacje zwrotne razem wzięte sprawiły, że na początku Rada Globalna i Zarząd Rady Globalnej liczyły łącznie 25 członków, z możliwością zwiększenia do 100 w miarę upływu czasu, jeśli zostanie to zatwierdzone przez wszystkich interesariuszy, w tym Radę Powierniczą WMF. Zostało to również zrobione w celu zminimalizowania kosztów, a proces ten skorzystałby na dokładnej analizie kosztów różnych scenariuszy i możliwości wykorzystania istniejącej infrastruktury - na przykład zmiany przeznaczenia zasobów wykorzystywanych do wspierania obecnych komitetów lub możliwości ewolucji spotkania Wikimedia Summit, aby stało się mniej skoncentrowane na afiliacji.

Następne kroki

Chociaż jesteśmy rozczarowani ostatecznym wynikiem głosowania ratyfikacyjnego, wiemy, że to nie koniec rozmów. W momencie publikacji jesteśmy w drodze na Wikimanię, gdzie mamy nadzieję kontynuować dyskusję z Wami na temat tego, co dalej, nie tylko w odniesieniu do Karty Ruchu i Rady Globalnej, ale także w odniesieniu do Strategii Ruchu i całego Ruchu. A po Wikimanii podzielimy się naszym ostatnim komunikatem jako Komitet Redakcyjny Karty Ruchu; obejmie on nasze zalecenia dotyczące dalszych działań, w tym przemyślenia na temat trzech proponowanych programów pilotażowych pochodzących z głosowania ratyfikacyjnego Rady Powierniczej.

Z wyrazami szacunku,

Komitet Redakcyjny Karty Ruchu

Anass Sedrati, Anne Clin, Ciell, Daria Cybulska, Georges Fodouop, Jorge Vargas, Manavpreet Kaur, Michał Buczyński, Pepe Flores, Richard Knipel, Runa Bhattacharjee.