Wolna wiedza na licencji Creative Commons

This page is a translated version of the page Free knowledge based on Creative Commons licenses and the translation is 35% complete.

Wolna wiedza na licencji Creative Commons: Skutki, zagrożenia i efekty uboczne modułu licencji NC (użytek tylko niekomercyjny)

Przedmowa

Na całym świecie coraz więcej ludzi korzysta z licencji oferowanych przez organizację Creative Commons (CC), by pozwolić innym użytkownikom na korzystanie z ich twórczości. Również projekty, instytucje oraz organizacje coraz częściej decydują, by wprowadzić dewizę CC: "Pewne prawa zastrzeżone". Jednym z najbardziej znanych przykładów jest w tej dziedzinie Fundacja Wikimedia, która, na czele z międzynarodową grupą działaczy, postanowiła w 2008 roku, że Wikipedia będzie udostępniana na licencji CC-BY-SA (uznanie autorstwa – na tych samych warunkach)

Jest to jedna z sześciu podstawowych licencji oferowanych przez CC. Te najczęściej używane mają w swojej nazwie dodatkowy skrót - NC (tylko do użytku niekomercyjnego). Wielu licencjodawców, świadomie wybierając licencję typu NC, chce chronić swoje dzieła przed niechcianym i niekontrolowanym wykorzystaniem w sferze gospodarczej.

Konsekwencje, jakie pociąga za sobą wybór takiego typu licencji nie są zazwyczaj znane twórcom. Ten przewodnik, stworzony przez użytkowników Niemieckiej Wikipedii, organizację Creative Commons Niemcy oraz portal iRights.info, ma za zadanie uzupełnić braki w tej wiedzy. Czekamy na sugestie oraz uwagi dotyczące tej publikacji i mamy nadzieję, że zostanie odebrana pozytywnie.

Pragniemy złożyć specjalne podziękowania organizacji Open Knowledge Foundation Deutschland za pomoc w tłumaczeniu oryginalnego tekstu na język angielski.

John H. Weitzmann, kierownik projektu CC Niemcy

Wprowadzenie

Wyobraź sobie świat, w którym każda osoba na naszej planecie ma dostęp do sumy ludzkiej wiedzy. Do tego właśnie dążymy.
— Wizja Fundacji Wikimedia

Dzięki licencjom Creative Commons, twórcy mają możliwość udostępnienia swojej pracy innym, zezwalając tym samym na jej wykorzystanie. W czasach, w których wiedza staje się coraz bardziej istotna dla rozwoju jednostki i społeczeństwa, powszechna twórczość i wiedza zyskuje na wadze. Składają się na nie wszystkie dzieła stworzone przez człowieka, które są swobodnie dostępne i mogą być ponownie wykorzystywane. Jedynie to upowszechnianie daje pewność, że wszyscy ludzie uzyskają równe szanse, jeśli chodzi o dostęp do informacji, wiedzy i wykształcenia.

Wielu twórców chce wziąć udział w tworzeniu nowoczesnych społeczeństw wiedzy. Nie chcą oni utrzymywać "wszelkich praw zastrzeżonych". Wręcz przeciwnie - korzystne jest dla nich szerokie grono odbiorców. Jest to możliwe zwłaszcza dzięki możliwościom, jakie daje Internet w procesie dystrybucji i wymiany wiedzy oraz informacji w bezprecedensowy sposób.

Creative Commons (CC) jest najbardziej znanym zestawem narzędzi do udostępniania własnych treści. Nie każda jednak licencja CC jest podobna. Zaletą CC jest danie twórcom możliwości do kształtowania tych warunków użytkowania, które są dla nich najważniejsze. Użytkownik uzyskuje tylko niektóre prawa, podczas gdy pozostałe prawa zachowuje autor (lub posiadacz praw do pracy). Można to osiągnąć za pomocą różnych rodzajów licencji.

Wśród poszczególnych modułów licencji Creative Commons, bardzo popularny wśród autorów jest zwłaszcza warunek "NC", na podstawie którego dozwolone jest tylko niekomercyjne wykorzystanie. Jednakże wybór takiej licencji może pociągać za sobą rozległe konsekwencje.

Wiele możliwości zastosowania, często pożądane przez twórców, jak wykorzystanie przez społeczeństwo wiedzy, użycie przez Wikipedię, lokalne gazety czy publikacje, jest ograniczonych, bo wymagana jest zgoda autora.

Ten przewodnik ma za zadanie wyjaśnić wszelkie konsekwencje wyboru licencji CC NC.

1. Co rozumiemy przez określenie "otwarta treść"? - Treść, którą można swobodnie wykorzystywać.

Otwarta treść to dzieła z zasady swobodnie dostępne, mogące być dowolnie wykorzystywane i modyfikowane bez dodatkowej zgody autora. Prawo autorskie zakłada, że treść może być rozpowszechniana i wykorzystywana jedynie wówczas, gdy właściciel praw do niej wyraźnie na to zezwala. Stosowanie się do tej reguły w epoce cyfrowej jest jednak coraz bardziej wątpliwe. Kultura zawsze była kształtowana przez modyfikację istniejących wzorców i powstawanie nowych. Każdy opiera się na tym, co stworzyli inni.

Cyfrowe treści mogą być powielane i używane tak łatwo, jak nigdy dotąd. Dlatego też to, co jest technicznie możliwe, powinno zostać umożliwione przez prawo. Ideał wolnej wiedzy, mówiący, że wszystko powinno być zawsze dostępne dla każdego, wymaga podstawy prawnej. Naukowcy w szczególności zwrócili uwagę na duży potencjał Internetu i bezpłatną wymianę wiedzy. W 2003 r., w podpisanej "Deklaracji berlińskiej", niemieckie organizacje naukowe zażądały bezpłatnego dostępu do prac naukowych:

Nasza misja rozpowszechniania wiedzy jest ukończona tylko w połowie, jeżeli informacje nie są szeroko i łatwo dostępne dla społeczeństwa.
Obecnie istnieje wiele projektów, które jako swoją misję obrały wspieranie i rozpowszechnianie bezpłatnej wiedzy. Należą do nich m.in.:

Wikipedia, która zawiera dorobek intelektualny naszych czasów,

Otwarty dostęp, pozwalający dzielić się wiadomościami w środowiskach akademickich,

Społeczność tworząca otwarte oprogramowanie, współpracująca w rozwijaniu oprogramowania opartego na jawnie dostępnym kodzie,

Organizacja Open Knowledge Foundation, która promuje publikację i ponowne wykorzystanie otwartych baz wiedzy.

Wszystko to odbywa się dzięki zastosowaniu licencji takich, jak Creative Commons Public License (CCPL) czy GNU General Public License (GPL).
Nowe możliwości upowszechniania wiedzy muszą być wspierane - zarówno te w klasycznej postaci, jak i - w coraz większym stopniu - poprzez Internet, przez otwarty dostęp do paradygmatów. Przez "otwarty dostęp" należy rozumieć wszechstronne źródło wiedzy i dziedzictwa kulturowego, które zostało zatwierdzone przez społeczność naukową.
Aby zrealizować wizję globalnej i dostępnej reprezentacji wiedzy, Internet musi być zrównoważony, interaktywny i przejrzysty. Treść i oprogramowanie muszą być łatwo dostępne i zgodne.

W kwestii oprogramowania opracowana została zasada tzw. otwartego źródła (ang. Open Source). Open Source oznacza, że kod źródłowy oprogramowania jest dostępny dla każdego. Został on wprowadzony, by programiści nie musieli zaczynać wszystkiego od nowa, pisząc nowy program, a mogli opierać się na istniejących już pracach.

By to osiągnąć, utworzono licencję GNU General Public License (GPL). Programy na tej licencji mogą być używane przez wszystkich. Oprogramowanie Open source może być także wykorzystywane do użytku komercyjnego. Jego sukces jest w dużej mierze zależy od tej możliwości. Otwarta treść opiera się na tej samej podstawowej zasadzie co oprogramowanie Open Source: powinno być również dozwolone swobodne używanie prac pisemnych, filmów i prac multimedialnych. Zdecydowanie najbardziej znanym rozwiązaniem licencjonowania otwartej treści, a tym samym pozwalającym na bezpłatne korzystanie, jest zestaw publicznych licencji Creative Commons (CC).

Organizacja Creative Commons została założona w 2001 roku przez Lawrence'a Lessiga, profesora Uniwersytetu Stanforda. Jej celem jest zapewnienie przystępnych dla każdego licencji, co wiąże się z kolei z powiększeniem dostępnych zasobów kulturalnych.

Zamiast zwykłych zasad prawa autorskiego, w którym wszystkie prawa są zastrzeżone przez autora, korzystanie z tych licencji zastrzega jedynie niektóre prawa. Zawartość jest dostępna do użytku publicznego. Creative Commons nie pozostaje w sprzeczności z obowiązującym prawem autorskim, ale opiera się na nim. Bez prawa autorskiego wydanie publiczne nie miałoby sensu. Zawartość chroniona prawami autorskimi, taka, jak filmy, muzyka, teksty i obrazy, może być swobodnie używana na podstawie takiej licencji.

2. Co daje stosowanie licencji CC? – Czyni pracę bardziej użyteczną.

Wielu ludzi kreatywnych chce, aby możliwie wielu ludzi mogło korzystać z ich tekstów, muzyki bądź filmów (rozpowszechnianie jest również de jure formą użytku). Są oni zainteresowani wolną wymianą informacji. Zwłaszcza treści edukacyjne są tworzone z myślą, aby dotarły do możliwie wielu uczniów/studentów. W tym przypadku, prawne ograniczenia są kontrproduktywne.

W tym kontekście, najcięższym ograniczeniem jest zakaz jakiegokolwiek użytku. Co brzmi paradoksalnie jest w rzeczywistości odzwierciedleniem prawnego statusu quo: "Wszelkie prawa zastrzeżone." Ktokolwiek tworzy coś nowego nie zastanawiając się nad tym, czy i jak jego twórczość będzie użytkowana, w założeniu ma powiedzieć "Nikomu nie wolno korzystać z moich treści." Dlatego licencja CC oferuje prosty sposób wyrażenia chęci do dzielenia się i powiedzenia "Każdy może korzystać z moich treści, pod warunkiem spełnienia następujących warunków."

Prostota i uniwersalność licencji CC w dużym stopniu przyczyniły się do ich szerokiego rozprzestrzenienia. Są one prawnie akceptowane i przystosowane do różnic pomiędzy poszczególnymi jurysdykcjami. Ludzie korzystający z licencji CC często robią to, aby umożliwić korzystanie ze swoich treści przez instytucje społeczne, kulturalne i edukacyjne.

Licencje CC zawierające moduł NC, który zezwala wyłącznie na wolny, niekomercjalny użytek, są często uznawane za model alternatywny dla świata, gdzie nawet organizacje dobroczynne i not-for-profit muszą płacić za użytkowanie. Przykładem tego są opłaty licencyjne za kopiowanie i rozpowszechnianie kserokopii tekstów piosenek w przedszkolach - co było źródłem publicznych protestów. Istniejące prawo umożliwia jednak tego typu żądania. Licencje CC umożliwiają wielu autorom zerwanie z tego typu praktykami. Wybór modułu NC jest też często wyrazem opozycji wobec chęci wyciągania profitu ze wszystkiego.

Nie każdy rodzaj komercyjnego użytku jest jednak zły. Wręcz przeciwnie - nie jest ani niemoralnym, ani szkodliwym dla społeczności, jeśli treści są rozpowszechniane również przez tych, którzy czerpią z tego korzyści finansowe. Często sukces pracy instytucji kulturalnych i edukacyjnych w dużej mierze zależy od możliwości użytku komercyjnego.

3. Po co istnieją różne licencje CC? – Dają autorom możliwość wyboru odpowiadających im warunków.

Wspólnym wszystkim wariantom licencji CC jest założenie, że korzystanie z treści powinno być wspierane. Jednak ludzie kreatywni, autorzy, reżyserzy i muzycy nie wszyscy rozumieją w ten sam sposób kwestie udostępniania swoich prac.

Istnienie sześciu różnych wersji licencji CC to odpowiedź na te różnice. Oferują one elastyczne narzędzie pozwalające na powiązanie udostępniania z pewnymi warunkami. Dobrym przykładem jest kwestia, czy autor chce zezwolić na zmiany w swoim dziele (np. remiks). Dla niektórych istotnym jest, żeby ich praca pozostawała bez zmian. Ci twórcy mogą użyć modułu ND (No Derivatives), jednocześnie zezwalając na inne formy korzystania.

Inni chcą, aby ich twórczość była remiksowana, używana w ramach kolaży i mash-upów. Uważają, że stworzenie treści to tylko jeden z kroków całego twórczego procesu. Ich własna treść opiera się i wykorzystuje to, co było wcześniej, i powinna być dlatego rozwijana dalej, stając się częścią nowych treści. Ci twórcy nie będą korzystać z ograniczenia No Derivatives.

Jeśli zasada Otwartej Treści jest dla Ciebie bardzo ważna, możesz wyrazić to przez użycie modułu SA (Share-Alike). Twoja treść może być wtedy zmieniana i rozpowszechniana, ale pod warunkiem, że będzie się to działo pod taką samą licencją. W ten sposób pozostanie wolnodostępna.

Some creatives may want to exclude the commercial usage of their content. To address this demand, each of the license types can be extended with the module "Non-commercial use only" (NC). However, this is not advisable in every case, since it restricts many usage rights which may actually be in the interest of the creator or rights owner of the work.

4. Jak wybór adnotacji "NC" wpływa na sposób rozprowadzania pracy? – Twórczość z takim oznaczeniem nie może być rozpowszechniana na tak szeroką skalę i w łatwy sposób.

If you mark your content as NC, it cannot be included in free knowledge databases like Wikipedia, in some kind of open media archives and in Open Source projects. It is often a commercial use that helps not-for-profit initiatives to have their breakthrough.

The Wikipedia DVD which was produced commercially by Directmedia has greatly increased the popularity of Wikipedia. The same goes for the inclusion into commercial repositories – both are legally commercial usages and would not be allowed if the NC module was included.

In the context of education and training, a great number of institutions depend on their own revenues, as they are not (to the full extent) publicly funded. The dependency on course fees leads to their classification as commercial. They are therefore not allowed to use content marked with a CC license that includes the NC module, at least not without asking for permission of the author.

Even the usage in many blogs becomes illegal under the NC condition. Many bloggers display advertisements to lower their hosting costs or have an additional income. Therefore, the usage in these blogs is no longer – or at least not unambiguously – non-commercial.

5. What is commercial use? – Any use, that is primarily directed toward commercial advantage or private monetary compensation.

When hearing about commercial use, you would often think of multinational companies like Microsoft or Shell, of stock trading, quick money or profiteering. The term "commercial use" however contains no moral evaluation of the business conduct of the respective institutions or persons, but merely describes that they are obtaiting a commercial advantage and possibly aim for a financial remuneration. And that is necessary for anyone who is not fully financed by public funds or private donations.

It is evidently commercial usage if a company uses an image or a text on their company website. It is also commercial use if an image is printed in a book that is published by a publishing house, entirely independent of whether the author receives a remuneration or possibly even has to pay a printing fee to make the publication possible. The publishing house acts with a commercial interest in either case.

A more difficult decision is whether private blogs act with commercial interest, if they (or their hosting service) display advertisements and achieve revenues. These revenues are often minimal and cover barely the hosting costs. There are good arguments against classifying these undertakings as predominantly aimed at a monetary compensation, and therefore allow to call them noncommercial. The distinction is difficult, though, and many cases are disputed.

To stay with the example of the private blog: At which point does a blog lose its non-commercial nature? Already if the advertisement revenue surpasses the operational costs? Or when the first penny is earned? Or only when an "appreciable" income is generated?

Out of precaution, this difficult distinction will often lead the responsible party to not make use of CC licensed content, when the license contains the NC module. Even where the usage would actually be acceptable as non-commercial.

Another approach to distinguish commercial from non-commercial use could be to evaluate not the specific usage, but the type of user. Then you would only have to assess whether the user or institution – as a whole – can be considered commercial. Public schools and museums could then be classified as non-commercial based on their not-for-profit mandate, and one would not have to inspect the individual use cases for their commercial nature.

Unfortunately, the NC module does not make it this easy, since it explicitly mentions the acts that have to be non-commercial. Hence we have to assume a commercial act if, for example, content is sold in a museum shop which is aimed at generating revenue, regardless of the legal status of the shop and the not-for-profit status of the museum.

Completely irrelevant for the distinction between commercial and non-commercial use is, whether the user is even financially able to pay license fees or if they would pay for usage rights in comparable situations. A charitable fund, for example, that uses a picture within their not-for-profit mandate, is considered non-commercial under the NC license terms even if it disposes of considerable means and would pay photographers in a similar situation.

But there are very few not-for-profit institutions these days that have adequate funding and do not depend on additional revenues – which again places them into the gray area of our attempted distinction. To completely avoid the NC module and its restrictions would avoid these uncertainties.

6. Can a CC license with the NC module prevent my content from being used by radicals or extremists? – No. Extremists want to change society, not make profit.

Radicals and extremists follow a political agenda. Their objectives are at the same time not necessarily commercial, not aimed at a business advantage or financial remuneration, but at political and social changes. Radical political and religious extremists are often organised in non-economic associations. Hence, a NC licensing can in a way even privilege the usage of content by extremists.

In other terms: A scientist who intends to publish a study of political extremism with a publishing house will not be allowed to use the content, if it is protected by the NC module against commercial use, because the publisher is acting with commercial interest. An extremist group, however, which formally acts as an association is well allowed to use the same content under the NC terms.

7. Is the NC module the only option to prevent the appropriation of my content through commercial enterprises? – No. There are other options, such as the Share Alike module.

An equally effective yet often more efficient way to prevent content from being used with financial intentions is the Share Alike (SA) module. It allows the publication of adaptations only under the same or similar licenses.

Companies or private actors who want to appropriate creative content can usually achieve this goal relatively easily by editing the work and restricting the use of the edited version based on a separate new copyright it carries. The Share Alike module in the Creative Commons license set can prevent that. All adaptations must be published under the same license as the original content. This means that under the restrictions set by CC, the new content remains as freely accessible as the original content.

Furthermore, when the edit consists in enhancing own content with freed-up external CC-SA content, the CC-SA license works in a contagious or viral way: the newly created work (the edited version) as a whole can only be published under the same license. This alone prevents many companies from appropriating free content which is licensed under Share Alike. It would require them to release their own reproduction, advertisement materials (or whatever the end result might be used for) to the public under the same Share Alike license – and that is one thing most companies, especially larger ones, are not willing to do.

At the same time the Share Alike module – as opposed to the NC module – does not have the negative effect of hindering the distribution of content (in blogs for example) in general. Quite the opposite: with the Share Alike license all edits are under a CC license and the adaptations can thus be used afterwards not only by the editor, but by any third party.

8. Can NC-licensed content be used in the Wikipedia project? – No. Wikipedia contents are being used commercially.

One of the reasons for the widespread and intense usage of Wikipedia is that its contents may be used commercially. Otherwise it would be prohibited for major news sources or other commercial websites to use Wikipedia content verbatim without payment and without asking for permission.

Wikipedia benefits greatly from the commercial use of their content. They are integrated tightly with several search engines, which further the distribution of Wikipedia content, and hence the knowledge compiled by collaboration. The operation of a search engine is an undoubtably commercial enterprise aimed at profits.

Another example for commercial usage which supports Wikipedia, is the distribution of the DVD versions of Wikipedia, such as the German version produced by the Berlin-based company Directmedia. Within a period of short time this DVD became a bestseller – because of its low price tag and a software with extended search functions.

A prerequisite for creating a Wikipedia DVD was that Directmedia was able to use its contents simply because it is allowed by the license. Furthermore, the project encouraged to sort out incomplete articles, so that they would not end up in the DVD project. Finally, the Wikipedians helped to make the data indexable and sortable.

In return, Directmedia donated one Euro per sold DVD to the German Wikipedia and inflated the Wikimedia image archive with a content donation of 10,000 reproductions of public domain artworks. The business concept of the Wikipedia DVD worked because the software added new features and made the content more attractive, but also because it used a different medium.

Even if you often get to hear that the difference between online and offline is fading, the traditional lexicon and reference format of the DVD appealed to a different target group than the Internet encyclopedia was able to attain. By this process, new readers could be interested in Wikipedia. But all of this was a commercial act, which would not have been permitted if the license that is used by default in Wikipedia would contain the NC module.

9. Can you release NC-licensed content specifically and separately for Wikipedia despite the NC restrictions? – No. The accessibility rules of Wikipedia must not become too complex.

Wikipedia rejects separate side agreements – just as all other initiatives and projects that work on the free content principles. Otherwise, that third parties which want to collaborate with Wikipedia could be hindered and harmed.

These are, for example, local initiatives, which want to use Wikipedia content in local newspapers, as well as search engines and press services wanting to integrate Wikipedia content. Each of these would have to pay close attention as to which content is freely accessible and which is subject to individual side agreements – an additional effort that would suffocate many cooperations.

In May 2005, Wikipedia's founder Jimmy Wales consequently announced that content, which can only be used non-commercially or can only be used with separate approval, is not permitted in Wikipedia and has to be deleted.

10. Does the NC module prevent commercial usage? – Yes, but often in all the wrong places.

The NC restriction in CC licenses does indeed prohibit commercial usage, but – as any clause in any legal contract – does not in itself guarantee that others abide by this prohibition. Just as in many other areas of copyright law, breaches of the restrictions imposed by CC licenses are common. The NC module is no exception.

You have to consider that many companies see breaches of copyright law as a mere financial risk, and may intentionally defy its restrictions. Seen from this perspective, the NC module hinders exactly those companies and institutions that respect copyright law most. That includes public institutions which cooperate with commercial partners, but also knowledge databases like Wikipedia, open media archives or Open Source projects.

All these projects, initiatives and institutions which explicitly endorse free access to knowledge are subject to closer scrutiny to not breach the restrictive copyright regulations. In order not to endanger their work, they have to study license agreements with the utmost care. Since the possibility of a commercial use cannot be ruled out altogether – and often it should not be excluded since these initiatives are interested in spreading knowledge – content licensed with a NC condition will not be used by them.

This creates a paradox: the NC restriction is most minutely heeded where its consequences are least intended.

11. Czy jestem gotowy na uwolnienie do użytku komercyjnego swojej własności intelektualnej? - Jeśli nie, nie myśl że NC jest najlepszym rozwiązaniem.

To restrict a Creative Commons license by means of the NC module is only reasonable if the author is also willing to act against commercial use, for example in court.

That does not mean that you have to fight every single breach of copyright. Breaches of copyright law are common, and CC licensed content is no exception – and the decision for or against a legal dispute will always depend on many considerations.

However, if you do not intend to act against commercial use anyway, the NC license variant will only discourage those who observe the law meticulously, especially if they are not perfectly certain whether they are considered non-commercial. These are usually the users that you do not want to scare off.

12. Can NC-licensed content be printed in newspapers? – No. Newspapers are in any case commercial users.

Newspapers are operated to generate revenue; they aim at a commercial advantage and a financial compensation. That is a fact irrespective of the fundamental right of free press and the great influence of newspapers on public opinion and debate.

Furthermore, the classification of newspapers as commercial is valid even when they are – such as in the case of advertisement journals – distributed for free. These papers are financed by advertisement, and thus operate for a monetary advantage.

Of course, a CC licensed content can be printed in newspapers, despite the NC module, if the author explicitly agrees. This equally applies to any other commercial use. The great advantage of the CC standard licenses is, however, that you do not have to negotiate an agreement in every single case. This effort-saving effect of standard licensing is lost if the NC module demands case-by-case negotiations.

13. Can NC-licensed content be used in schools, training and universities? – No, not everywhere.

Depending on the legal status of the provider, a school, trade school or university can be classified either as commercial or non-commercial. Today, a large number of schools, universities, training centres professional schools, scientific and cultural institutes are not exclusively publicly funded and are not exclusively financed by donations or endowment capital. These educational institutions depend on own revenues. By this orientation, to generate own revenue, their enterprise is aimed at monetary compensation to a degree that can no longer be considered negligible.

The less public funding an institution gets, the higher is the necessity to acquire additional revenue by commercial means. This puts educational institutions, that already are in a difficult position as they do not have sufficient public funding, in further disadvantage, as they can not make use of CC licensed content containing the NC module.

14. How do you classify NC-licensed content that is first used at school, but later outside of school? – If used outside of school, the use is often to be considered commercial.

The use of CC licensed content with the NC module is usually not an issue if it happens strictly within public schools. These schools have an educational mandate and do not follow commercial goals. A different case is that of private schools which do generate revenue (see question 13).

Therefore, a wide spectrum of possible uses of NC-licensed content is opened within those schools that would otherwise classify as commercial. Students and professors may print texts, play songs; Students may – as long as the No Derivatives (ND) module is not applied and thus prevents it – create mashups and collages and edit the content. Even though the results are unproblematic in a school setting they become problematic outside of the school premises.

If for example the local newspaper wants to report on the results of a student competition, they cannot just reprint the collage with the CC licensed contents, if the NC module is included. This would require the permission of the original author.

Since the CC-NC license makes the school a location of free access to copyrighted content, many students gain a false sense of security if they use the same content outside of school. In this case, the threshold of commercial use is easily breached. If for example such content is uploaded to social networks on the Internet, the mere possibility of access by third parties (for example other people in the social network) would constitute a breach of the NC module in the license, since the hosting providers and operators of social networks usually act with commercial interest.

Although the actual breach will, in these cases, be effected by the respective hosting providers or operator, these companies usually have clauses in their usage agreements that allow them to claim recompensation for incurred damages from their users.

This is one more reason why you should not use the NC restrictions on content for educational purposes. Especially students should not be put into the situation that their unproblematic conduct within school leads to a carelessness that puts them in conflict with the law outside of school.

Now, as a creative professional you could take up the position that you will not pursue or hang a lantern on such unwanted breaches of your licenses. However, then you should ask yourself why you had to choose the NC module in the first place (see question 11).

15. How does NC affect mashups? – Not all CC licenses can be combined with each other.

Works that are licensed under CC-BY-SA (Attribution, Share-Alike) license can only be combined and used with works that bear the same license or the freer license type CC-BY (Attribution). The combination of CC-licensed content with other combinations of the different modules, especially those without NC module, is not permitted.

Thus, severe problems are caused by the fact that licenses have to be compatible with each other if you want to combine contents. This applies especially to mashups, which originate from a culture of free manipulation of content, and consider CC licensing as supporting their cultural values. In fact, however, many license combinations are not compatible, especially NC licenses cannot be combined with other licenses that do not have this restriction.

Furthermore, mashups are often created without the intent of financial compensation, which initially makes the use of NC-licensed content legitimate. Later, those mashups can become popular and are republished in blogs and on other platforms. This puts their makers, who legitimately used NC-licensed content when making the mashup, in a legal gray area where the usage can be attributed a commercial character.

16. Can a third party commercial usage benefit the author? – Yes. If you are interested in distributing your content widely, you should allow commercial uses.

A commercial use is not by definition an abusive use. Wherever publicity and attention for the content are the primary goal, any use of the content usually benefits the author, as it increases their popularity.

Especially content that is used in the context of public education initiatives should be permitted to be used in as many distribution channels as possible, as a maximum outreach is the primary goal.

17. Can a user of CC-licensed content create the outward impression that the author endorses the particular usage? – No. A CC-license explicitly does not suggest endorsement.

CC does not affect the personality rights of the author. A user must not implicitly or explicitly assert or imply any connection with, sponsorship or endorsement by the CC licensor. This "no endorsement" clause, as it is called in the US, is a standard provision in many open content license models.

18. Can the NC module still have any advantages? – Yes, but less often than you would think.

For private individuals, there is usually no good reason for a restriction to non-commercial use only. In many cases there is very little realistic chance that a commercial user is willing to pay money for using the content. A CC license has the main goal to make the content as widely spread as possible. For achieving that the NC module is often a hindrance.

In turn, anyone who has no intention of seeing the content widespread without strict control over it, can achieve this goal by excluding commercial uses. CC licenses with the NC module can make sense for publishers, whose business model is based on the traditional "all rights reserved", who invest considerably in a publication and hold their own distribution channels.

Such publishers have no particular interest in allowing competitors to gain profit from their investment. The benefits of commercial use by third parties, namely a better and faster dissemination, is less important for them because they maintain their own, often costly distribution operations.

However, despite focussing on a business model that is based on the kind of exclusivity offered by classic copyright law, these publishers can have an interest in their content being used in at least the non-commercial areas of education and science, as this may boost sales via classical distribution.

19. Which is the license Wikipedia content is published under? – The CC-BY-SA license.

In order to increase the commons of free knowledge and culture, Wikipedia requires every author to allow the general public a free reuse of their articles. This is achieved by a Creative Commons license that includes the Attribution (BY) and Share Alike (SA) modules, meaning that the license requires giving credit to the author and distributing any edited versions under the same terms.

Texts that were not created by the authors themselves, or texts that originated in a collaboration, may also only enter Wikipedia if they are put under a CC-BY-SA license or a compatible license.

Up until 2009 Wikipedia had used the GNU Free Documentation License (GFDL) by the GNU initiative. The Free Software Foundation had originally developed this license for software documentation, hence it was too complicated and not ideally suited for Wikipedia.

Nonetheless, the GFDL open content licenses did not have to be abandoned when Wikipedia was transitioning to a CC-BY-SA license. The old license is still used to avoid possible contradictions. Commercial use of content is explicitly permitted by both licenses. The Share Alike module ensures that content cannot be taken from the world-wide pool of freely accessible knowledge by editing and republishing, but that it remains a part of free knowledge and free culture.

Attribution to the author is an important part of every CC license. This is true for Wikipedia authors as well. Since the encyclopedic entries were created by a multitude of authors in collaboration, the attribution for Wikipedia articles should be as requested in the terms of use.

Just as the NC module, the No Derivatives (ND) module is also not permitted for Wikipedia articles. Wikipedia thrives from allowing its articles to be corrected, extended and edited by others. Therefore ND is not compatible with the Wikipedia concept.

Wnioski

Publiczne licencje opracowane przez Creative Commons (CC) to narzędzia, które czynią twórczość dostępną do swobodnego użytku, pod pewnymi warunkami. Jako, że właściciele praw mają różne potrzeby, CC oferuje sześć różnych wariantów licencji.

Some of the most popular license variants include the condition that the licensed works must not be used commercially. This has far-reaching and often unintended consequences for the dissemination of the respective works and sometimes even entirely thwarts what the licensor wants to achieve by choosing a CC license.

This brochure wants to offer information on consequences, risks and side-effects of the restrictive CC license variants that don't allow commercial use.