Strategia/Ruch Wikimedia/2017/Źródła/Streszczenie rezultatów badań z maja 2017

Summary of Key Opportunities & Findings: Indonesia & Brazil

Robocze podsumowanie | Zaktualizowane: 6 czerwca, 2017 

Przygotowane prze Reboota

Udostępnione Fundacji Wikimedia

I. Wprowadzenie

Ta notatka zawiera kluczowe wnioski z badań przeprowadzonych w Indonezji i Brazylii w maju 2016 r. w ramach ścieżki "Nowe Głosy" (poprzednio ścieżka D). Jest to wersja robocza, mająca na celu informowanie o aktualnych procesach związanych z ustalaniem strategii Fundacji Wikimedia (WMF).

Kluczowe odkrycia zostały zorganizowane w pięciu kluczowych tematach badawczych:

• Temat 1: Ogólne poszukiwana informacji & uczenie się
• Temat 2: Użycie interentu (Web & Mobilne)
• Temat 3: Zachowania informacyjne online
• Tematy 4 & 5: Zauważalność, percepcja i wykorzystanie Wikipedii.

Ta notatka podkreśla pojawiające się trendy, które mogą być najbardziej istotne dla bieżących dysput dotyczących Strategii Ruchu, ze szczególnym uwzględnieniem zachowań obserwowanych wśród młodszych respondentów ze względu na ich znaczenie dla przyszłości Wikimedia. Dokument zaczyna się od syntezy kluczowych tendencji, ich implikacji dla ruchu i konkretnych możliwości do rozważenia przez Wikimedia. Następnie podsumowuje podejście badawcze i podkreśla kluczowe wyniki badań. Szanse dla ruchu Wikimedia zostały podkreślone w sekcjach kluczowych ustaleń, w ramach każdego odpowiedniego tematu badawczego. Wszystkie możliwości opisane w tym dokumencie są wstępne, a ich celem są punkty do dalszej dyskusji.

Biorąc pod uwagę pilne ramy czasowe procesu Strategii Ruchu, Reboot dokłada wszelkich starań, aby zapoznać się z najlepszymi wynikami projektu, aby wprowadzić je do dysputy cyklu 2. Do końca czerwca 2016 r. powstaną odrębne i bardziej formalne produkty badawcze, które obejmą szeroką gamę ustaleń z Indonezji i Brazylii,

Choć analiza ta jest oparta na wynikach z Indonezji i Brazylii, opiera się ona na wzorach z innych kontekstów, w których Reboot przeprowadził badania dotyczące strategii ruchu / nowych czytelników, a mianowicie w Indiach i Nigerii. Mamy nadzieję, że takie podejście jest pomocne w przypadku WMF w szybkim syntezowaniu wyników uzyskanych w tych kontekstach i włączaniu ich do bieżącego procesu strategicznego.

Reboot uważa, że ​​skoncentrowana analiza porównawcza w krajach, z którymi zaangażuje się WMF, może pomóc Fundacji w określeniu, jak interpretować i oceniać wnioski z różnych krajów - zarówno tam, gdzie prowadzono podstawowe badania, jak i bardziej rozbudowane oparte na unikalnych cechach każdego kraju. Charakterystyka, którą WMF może wykorzystać do mapowania, porównywania i klasyfikowania krajów, obejmują: podstawowe wskaźniki demograficzne i ekonomiczne; cechy społeczno-kulturowe; istotne trendy makroekonomiczne (np. stopa urbanizacji, tempo wzrostu mobilności); oraz istotne czynniki gospodarki politycznej (np. stopień swobody mediów, poziom korupcji w sektorze publicznym). Takie ćwiczenie może pomóc WMF określić, które kraje (gdzie prowadzono podstawowe badania) są bardziej reprezentatywne dla pewnych szerszych tendencji badanych w ramach procesu Strategii Ruchu i mogą pomóc w określeniu niepowtarzalnych i dostosowanych strategii do różnych kontekstów.

II. Podsumowanie możliwości

Wikimedia w 2030: Źródło (nie przeznaczenie) Wiedzy

Najważniejsze pytanie jakie wyłoniło się w wyniku tych badań: Wikipedia posiada całą tę treść, więc co teraz? Albo mówiąc inaczej: jak suma wiedzy na świecie może być bardziej odpowiednia i przydatna dla życia ludzi?

Badania wskazują, że budowanie solidnego i szanowanego celu dla wiedzy nie jest już wystarczające. Patrząc w przyszłość, aby kontynuować swoją misję, ruch Wikimedia musi stać się źródłem - a nie przeznaczeniem wiedzy. Można to zrobić poprzez upodmiotowienie i umożliwienie uczenia się, gdzie i jak tylko ludzie uczą się.

Niektóre z nich są obecnie możliwe dzięki inicjatywom wewnętrznym, takim jak kanały RSS w Wikipedii lub aktualnie dzieje się za pośrednictwem zewnętrznych produktów, takich jak Wykres Wiedzy Google, ale wiele takich aplikacji wydaje się albo i) eksperymentami prowadzonymi przez zainteresowanie poszczególnych członków społeczności nowymi technologiami, lub ii) rozwojem wymuszanym przez strony zewnętrzne i czasami oprotestowywanymi przez Wikimedian.

Mamy nadzieję, że te badania mogą przyczynić się do opracowania spójnej strategii w zakresie ruchu opartej na tendencjach rynkowych i potrzebach użytkowników, jak to jest konieczne dla ewolucyjnych etapów jego modelu.

Poniżej znajduje się podsumowanie kluczowych tendencji rynkowych i użytkowników, które pojawiły się w wyniku tych badań, ich strategicznych implikacji dla Wikimedia oraz konkretnych szans, które ruch może rozważać w dalszym ciągu rozwijania strategii.

Kluczowe trendy

Badania w Brazylii i Indonezji oraz wcześniejsze badania nad nowymi czytelnikami w Indiach i Nigerii ujawniły kilka kluczowych tendencji, które ruch powinien rozważyć przy opracowywaniu jej strategii:

• Ludzie coraz mniej odwiedzają poszczególne strony internetowe; zamiast tego otrzymują treści od rówieśników lub kuratorów platform, w których się rozwijają towarzysko
• Ludzie już nie oczekują, że ich treść będzie dostarczona przez "zaufane instytucje"; zamiast tego chcą abyś ich treści były przygotowane przez zaufane osoby. W sieci, zaufanie jest często przyznawane przez tłum - w formie dużej liczby osób lub zwolenników - poszczególnym ekspertom lub osobom mających dużą siłę oddziaływania na określony obszar treści, którzy nie muszą być związani z instytucjami.
• Ludzie i organizacje są coraz bardziej twórcami i kuratorami treści dla samych siebie, ale potrzebują podstawowych składników z zaufanych źródeł, aby pomóc przedstawić swoje argumenty, rozwinąć marki i spełnić własne misje.

Implikacje strategiczne dla Wikimediów

Ruch Wikimedia jest dobrze przygotowany do wykorzystania tych trendów w służbie jego misji. Ale w przyszłości, suma całej wiedzy nie będzie już dobrym celem. Stanie się nim raczej Zawartość Wikimediów będzie źródłem i silnikiem do nauki, na wszystkie różnorodne i dynamiczne sposoby, w jaki ludzie uczą się i konsumują wiedzę.

W 2030 r. może to oznaczać:

• Dla innych wydawców Wikimedia jest centralnym dostawcą przejrzystych i wiarygodnych informacji. Dzięki lepszej dystrybucji wydawnictw za pomocą API i na inne sposoby, treści Wikimediów są publikowane na wielu patformach od The New York Times do następcy Snapchata. Dzięki temu Wikipedia służy jako encyklopedia "just-in-time": dostarczając ludziom odpowiedniego kontekstu i informacji, tam i wtedy gdy oni się uczą lub dyskutują o otaczającym ich świecie.
• Wikimedia wspiera rozwój treści innych twórców wiedzy Dzięki funkcjom, które umożliwiają większą modułowość i przenośność jej zawartości, Wikimedia umożliwia osobom i organizacjom tworzenie niestandardowych pakietów zawartości dla różnorodnych przypadków użycia. Na przykład edukacyjna organizacja non-profit może korzystać z elementów treści Wikipedii - np. 10% najważniejszych fragmentów artykułów o internecie do stworzenia podstawy kursu umiejętności korzystania z technologii cyfrowych.
• Wikimedia zwiększyła widoczność (i tym samym atrakcyjność) wkładu pochodzącego od różnorodnych społeczności. Dzięki funkcjom i programom, które uznają wkład członków społeczności, Wikimedia może podkreślić wiedzę i wiarygodność Twórców treści, kuratorów i moderatorów. Służy to kilku celom: odnosi się do rosnącego zainteresowania użytkownikami i ich indywidualnych źródeł dodawanych treści, generuje świadomość solidnego, ale często niezrozumiałego modelu tworzenia treści w projektach Wikimedia, i służy jako forma rekrutacji nowych edytorów (zarówno poprzez zwiększoną świadomość możliwości wnoszenia wkładu oraz zachęty do walidacji społecznej).

Te badania sugerują, że ruch Wikimedia może wykazywać rosnący wpływ, wykorzystując jego bogatą, głęboką treść do wspierania twórców wiedzy i platform na całym świecie. Może pomóc ludziom odkrywać, uczyć się i dyskutować na wszystkie możliwe sposoby i w różnych miejscach, w których lubią to robić. Wzmacnia to również mocne strony ruchu. Dostępna, cyfrowa i przejrzysta społeczność wiedzy jest jedyną w swoim rodzaju, w kontekście dostarczania światowego silnika do nauki.

Konkretne Możliwości

Z szerokiej wizji przedstawionej powyżej wynika, że badania wykazały szczególne szanse, dzięki którym Wikimedia będzie bardziej przydatna i użyteczna, opierając się na sposobach uzyskiwania i wykorzystywania informacji przez ludzi. Przedstawione możliwości są uszeregowane od takich, które są najbardziej zgodne z aktualnymi produktami i strategią Wikimedia, do takich, które wymagają nowych sposobów myślenia o modelu działania i kierunku Wikimedia:

1. Pomóc ludziom znaleźć to czego szukają w Wikipedii za pomocą bardzie precyzyjnej wyszukiwarki i przewodników tematycznych.

   Poszukiwanie informacji staje się coraz bardziej wymagające, bardziej zorientowane na cel a mniej na odkrywanie czy surfowanie. Aby nauczyć się nowych tematów, ludzie coraz częściej szukają kuratorów treści lub prezenterów - czy to poprzez niszowe blogi czy kanały YouTube.

   Oznacza to, że w Wikipedii ludzie często odnajdują artykuły nieodpowiednie do ich specyficznych potrzeb: "zbyt długie" i "zbyt trudno znaleźć czegoś, czego potrzebuję". Wikimedia może to rozwiązać poprzez kierowanie czytelników do konkretnych części artykułów, które są najbardziej odpowiednie dla ich celów lub ich zainteresowań wyszukiwania, czy też rozwijanie portali tematycznych, które będą pełnić rolę przewodników dla uczących się. Portale idealnie powinny być zarządzane i inspirowane przez pasjonujących się danym tematem członków społeczności (lub zewnętrznych ekspertów), ponieważ ludzie coraz częściej szukają ludzi, a nie instytucji, aby wskazywać im właściwą treść.

2. Wypełnij oczekiwania i preferencje użytkowników dotyczących treści online przez stanie się bardziej wizualnym, bardziej aktualnym i społecznościowym.

   Kiedy młodzi ludzie i cyfrowi tubylcy stają się większymi częściami populacji online - i wpływają zarówno na zachowania innych, jak i na kierunki rozwoju platform technologicznych, zmieniają się normy i oczekiwania dotyczące cyfrowych doświadczeń. Wizualne, rzeczywiste i społecznościowe nie są tylko słowa wytrychy; Badania wykazały, że są to cechy platformy treści, które coraz bardziej preferują młodzi ludzie. Młodzi ludzie otrzymują swoje wiadomości, śledząc konta Instagram z wiadomościami, przeglądając najbardziej trendy tematy na Twitterze, a następnie omawiając zebrane wiadomości z przyjaciółmi w grupach WhatsApp.

   Te zachowania zmuszają instytucje medialne do dostosowywania się do sposobu składania, dystrybucji i wspierania rozmów wokół ich treści - a Wikimedia będzie musiała rozważyć, w jaki sposób dostosować swój model do zmieniającego się krajobrazu. Może pozwolić, aby filmy mogły służyć jako przypisy, aby odwołać się do tego, jak młodzi ludzie lubią się uczyć? Czy może tworzyć alerty z prośbami o szybką edycję na ważnych stronach, aby przyczynić się do szybkiej aktualizacji artykułów dotyczących bieżących wydarzeń, które inaczej mogą nie dotrzeć do globalnej opinii publicznej? Czy może wspierać rozmowy na platformach komunikacyjnych za pośrednictwem stworzenia podglądów artykułów w aplikacjach? Takie pomysły są warte rozważania, ponieważ Wikimedia dostosowuje się do preferencji treści następnego pokolenia.

3. Umożliw naukę w różnych miejscach i na różne sposoby przez uczynienie treści bardziej podręcznymi i modularnymi.

   Kiedy Wikipedia ruszała, Internet był zupełnie innym miejscem. Istniało znacznie mniej platform do nauki - czy to formalne, naukowe, czy nieformalne i osobiste. Znacznie mniej twórców treści, zarówno online, jak i offline. Dzisiaj demokratyzacja zarówno wiedzy, jak i tworzenia treści / publikowania doprowadziły do zestarzenia się tradycyjnych platform szkoleniowych. Użytkownicy ze swojej strony z entuzjazmem uczą się na różne sposoby, od filmów wideo YouTube do społeczności pomagających odrabiać prace domowe takiej jak Brainly.com.

   Chociaż Wikipedia może nie być podstawowym miejscem dla uczenia się, to ma potencjał zostania podstawowym silnikiem treści do nauki, przez dostarczanie zaufanej, odpowiedniej i łatwej do modyfikacji treści dla innych dostarczycieli treści. Może na przykład wspierać źródłowo organizacje non-profit opracowujące programy kształcenia umiejętności dla bezrobotnych. Może wspierać kluby pozaszkolne, które są zainteresowane rozszerzeniem nauki pozaklasowej. Może wspierać ekspertów zajmujących się treścią, którzy chcą zaufanych, łatwych w obsłudze materiałów do wspierania ich programów nauczania na różne tematy. Wikimedia ma potencjał, aby obsługiwać wszystkie te społeczności, a tym samym zwiększać wykładniczy wpływ jej treści.

4. Zbuduj społeczność, której zależy na pomaganiu ludziom w nauce przez pracę z ekspertami w tematach niszowych, organizatorów i ambasadorów.

   Wikipedia ma świetną społeczność, która pasjonuje się rozwijaniem najbardziej szanowanego źródła wiedzy na świecie - teraz musi zainwestować w budowanie społeczności, która jest równie zainwestowana w rozprzestrzenianiu tej wiedzy na świecie. Jak wspomniano wcześniej (i bardziej szczegółowo opisano w dalszej części), dziś ludzie coraz bardziej szukają zaufanych osób, aby zarządzały ich treściami. Ponadto badania wykazały, że znaczna liczba osób, które obecnie uznają Wikipedię jako zaufane źródło informacji, ma takie wrażenie w związku z komentarzami osób (często nauczycielei). Najważniejsze jest to, że ludzie mają znaczenie, zarówno jako czytelnicy Wikimediów, członkowie społeczności czy osoby nie będące ani czytelnikami ani edytorami.

   W przyszłości, Wikimedia powinny rozważyć przyciągnięcie i zainwestowanie w sojuszników i członków społeczności, którzy skoncentrują się nie tylko na generowaniu treści (na czym jest obecnie skupiona społeczność), ale na udostępniania jej osobom na forach i kanałach, na których oni lubią się uczyć. Mogą to być programy wspierające trendy cyfrowe w korzystaniu z zawartości Wikimedia i włączaniu ich w ich pracę. Mogą to być ambasadorowie w szkołach, które wspierają uczniów w nauczania swoich rówieśników, jak uzyskać dostęp do Wikipedii i odpowiednio wykorzystywać do celów szkolnych. Kultywowanie sojuszników i mistrzów w sektorze oświaty - a zwłaszcza na uczelniach wyższych - może zwielokrotnić efekty, z uwagi na negatywny wpływ sceptycyzmu generowanego w tym sektorze.

5. Zbuduj partnerstwa, aby służyć środowiskom do których trudno dotrzeć lub zmarginalizowanym. przez wzmacnianie unikalnych wartości i zasobów ruchu Wikimedia.

   W ciągu pierwszych 16 lat Wikimedia przekształciła się w potężną, pojedynczą globalną siłę, o zróżnicowanej, pełnej pasji i utalentowanej społeczności. W rzeczywistości jej wizja zainspirowała wielu i przyciągnęła ich do ruchu. Jej produkt ma ogromny zasięg globalny. Jednak wciąż jest wiele osób, które nie są połączone cyfrowo, tych, którzy są analfabetami lub mają podstawowe umiejętności czytania - którym podstawowe produkty Wikimedia nie mogą służyć. W przyszłości ruch powinien rozważyć partnerstwo w celu: i) rozszerzenia dostępu do zasobów cyfrowych i umiejętności czytania i pisania, ii) poprawy dostępności jego treści.

   Może to obejmować wsparcie punktów dostępu WiFi w miejscach publicznych, opracowywanie niestandardowych treści dla kursów w zakresie umiejętności korzystania z technologii cyfrowych lub udostępnianie "prostych" lub "lekkich" wersji zawartości projektów Wikimedia. Może to oznaczać, że członkowie społeczności będą świadczyć usługi pomocy technicznej (np. dostosowanie zawartości Wikipedii do konkretnych przypadków użycia lub programów nauczania) dla organizacji zorientowanych społecznie. Wszystko to może wymagać partnerstwa z rządami, grupami społeczeństwa obywatelskiego, wychowawcami i innymi sojusznikami.

   Istnieje jednak ryzyko, że rozszerzenia się w zbyt wielu kierunkach, szczególnie, gdy Wikimedia będzie realizować nowe partnerstwa. Ruch musi być pewny, w jaki sposób będzie oceniał różne możliwości dotarcia do "każdego człowieka" i jakie mogą być koszty ewentualnych kompromisów związanyc z różnymi podejściami.

Wreszcie powodzenie powyższych strategii będzie uzależnione od zdolności Wikimediów do wyklarowania swojej marki i i wyjaśnienia swoich procesów, zarówno ich mocnych stron, jak i ograniczeń. W świecie, który jest coraz bardziej sceptyczny wobec instytucji i ich stronniczości, model Wikimediów może dostarczyć ważnych lekcji neutralnej, merytorycznej treści. Ale, jak wykazały badania w kilku krajach, treść Wikimedia często nie mają zaufania. Jest wiele sposobów na podjęcie tego wyzwania, a wiele starań już trwa, ale rozwiązanie tego problemu będzie kluczowe dla sukcesu ruchu.

Oprócz wyjaśnienia procesu, Wikimedia ma również możliwość zwiększenia świadomości marki poprzez wydarzenia i promocje skierowane do osób spoza społeczności Wikimedia. Na przykład tworzenie festiwali wiedzy podnosi wiedzę lokalną. Wyobraź sobie edithatony na których spotykają się ludzie na targach i ulicach, które łączą lokalne instytucje wiedzy, takie jak muzea, instytucje kultury, muzyków i organizacje społeczne, aby cieszyć się lokalną wiedzą i kulturą, jednocześnie zapewniając rampy dla osób, które chcą lepiej zrozumieć znaczenie ruchu otwartej wiedzy.

III. Tło badań

Cele i podejście do badań

Nadrzędnym celem tego projektu jest przekazanie informacji do procesu Strategii Ruchu WMF poprzez zapewnienie podstawowych badań i przekazu od nowych i istniejących czytelników na rynkach o niskim zasięgu, w których ruch jest obecnie mało znany. Pierwsze badania prowadzone w Indonezji i Brazylii zmierzają do:

• Zebrania i syntezy odpowiednich lokalnych zachowań i trendów, które będą miały wpływ na przyszłość ruchu Wikimedia w ciągu najbliższych 15 lat. W szczególności badanie analizuje zachowania i identyfikuje trendy związane z tym, jak ludzie szukają, wykorzystują i docierają do informacji godnych zaufania, w szczególności tego, co znajduje się w internecie.
• Zrozumienia aktualnej świadomości, postrzegania i korzystania z Wikipedii wśród potencjalnych i istniejących czytelników. Porównanie świadomości, percepcji i korzystania z innymi platformami informacyjnymi i edukacyjnymi w celu ustalenia porównywalnych zalet i ograniczeń Wikipedii - oraz określenia przyszłych możliwości.
• Zebranie informacji od lokalnych ekspertów i instytucji w odpowiednich dziedzinach (wiedza, społeczności i technologie) na temat tego, w jaki sposób WMF może lepiej realizować swoją misję na wskazanych rynkach o niskim zasięgu w ciągu najbliższych 15 lat, a także jak lepiej służyć na nich użytkownikom.

Badania terenowe w Indonezji i Brazylii przeprowadzono w dwóch wyprawach trwających co najmniej 10 dni i były one kierowane przez zespół Reboot.

W Indonezji badania były wspierane przez partnerstwo globalne WMF dla Azji i troje miejscowych badaczy. W Brazylii zespołowi towarzyszył dyrektor ds. partnerstw strategicznych Globalnego Partnerstwa WMF w Ameryce Łacińskiej i Menedżer Produktów dla Nowych Czytelników, a także trzech brazylijskich badaczy.

Metody badawcze obejmowały przegląd literatury lekkiej, pół-strukturalne wywiady etnograficzne, obserwacje użytkowników oraz wywiady z ekspertami / kluczowymi informatorami.

Przegląd prób badawczych

W Indonezji przeprowadzono badania terenowe wśród 61 respondentów i 3 kluczowych informatorów w zachodniej części Jawy. W Brazylii przeprowadzono badania terenowe z udziałem 52 respondentów i 5 kluczowych informatorów w stanie Bahia. Respondenci reprezentowali różne cechy, które spełniały kryteria próbki badawczej, z różnicą w zakresie dystrybucji mniejszym niż 10% w zakresie płci, wieku, reprezentacji z sektora edukacji oraz poziomu dostępu do internetu. Charakterystyka respondentów przedstawia się następująco:

	Indonezja	Brazylia
Lokalizacja	48% Bandung (Miasto) 36% Sukabumi (Przedmieście) 16% Cianjur (Mała miejscowość)	53% Salvador (Miasto) 29% Alagoinhas (Przedmieście) 18% Santo Amaro (Mała miejscowość)
Dostęp do internetu	48% Dostęp nielimitowany 29% Dostęp częściowo ograniczony 19% Dostęp mocno ograniczony 9% Bez dostępu	42% Dostęp nielimitowany 27% Dostęp częściowo ograniczony 20% Dostęp mocno ograniczony 11% Bez dostępu
Wiek	11% 15-17 26% 18-25 35% 26-35 32% 35+	7% 15-17 30% 18-25 37% 26-35 43% 35+
Płeć	57% Mężczyźni 43% Kobiety	49% Mężczyźni 51% Kobiety
Zawód	40% sektor edukacyjny 61% uczniowie/studenci 26% nauczyciele 13% administracja szkolna 50% zatrudnionych poza systemem edukacji 10% bezrobotni/niepracujący	33% sektor edukacyjny 67% uczniowie/studenci 17% nauczyciele 16% administracja szkolna 42% zatrudnionych poza systemem edukacji 25% bezrobotni/niepracujący
Umiejętności językowe	18% Wysokie 82% Częściowo ograniczone	7% Wysokie 93% Częściowo ograniczone

IV. Kluczowe wnioski

Theme 1: General information seeking & learning

Jak ludzie szukają informacji i uczą się?

Wniosek 1

Szybki wzrost aplikacji - komunikatorów zatarł linię między pozyskiwaniem i pobieraniem informacji online i offline.

• Popularność aplikacji komunikacyjnych (np. WhatsApp, Line, Telegram) wzrosła w ostatnich latach z powodu różnych przyczyn społecznych, praktycznych i ekonomicznych. Od końca 2016 roku WhatsApp zostało zainstalowane na 58% smartfonów w Indonezji, co oznacza wzrost o prawie 300% w stosunku do roku ubiegłego W 2015 r. liczba brazylijskich użytkowników WhatsApp wzrosła z 38 do 42 milionów w ciągu dwóch miesięcy.

  W Indonezji powszechne jest, że użytkownicy mają wiele aplikacji do obsługi wiadomości zainstalowanych w telefonie - każda do łączenia z innym kręgiem społecznym. Na przykład WhatsApp jest głównie postrzegany jako narzędzie do obsługi kontaktów zawodowych a Line, aby utrzymywać kontakty z przyjaciółmi. Tymczasem w Brazylii nadal dominuje WhatsApp, który jest najczęstszym sposobem łączenia się ze wszystkimi kręgami społecznościowymi.

  Apki te umożliwiają ludziom kontynuowanie istniejących zachowań społecznych - zarówno brazylijskie, jak i indonezyjskie kultury są kolektywistyczne i wysoce społeczne - apki zwiększają łatwość kontaktów (np. dostęp do poszczególnych członków rodziny i przyjaciół, gdziekolwiek się znajdują), daję większą wydajność (umożliwiają szybkie i powszechne rozpowszechnianie i gromadzenie informacji) i przy obniżonych kosztach (firmy telekomunikacyjne często oferują bezpłatny lub niedrogi dostęp do komunikatorów, aby zachęcić klientów).

• Uzyskiwanie informacji poprzez komunikatory jest postrzegane jako odpowiednik informacji przekazanych słownie - tylko szybciej i poprzez szerszą sieć. Te aplikacje są postrzegane jako sposób na rozszerzenie istniejących, zachowań społecznych offline, a nie koniecznie jako sposób na "bycie online". Jest to szczególnie powszechne u osób z niską umiejętnością korzystania z technologii cyfrowych i/lub dostępem, ponieważ zazwyczaj używają internetu przez komunikatory (które są typowym punktem startowym korzystania z internetu).

• Dla wielu osób korzystanie z apek jest często postrzegane jako coś innego niż korzystanie z internetu. Szczególnie osoby z ograniczoną wiedzą cyfrową lub ograniczonym dostępem do sieci zwykle nie myśleli o "używaniu apek" (szczególnie komunikatorów i apek mediów społecznościowych) jako "korzystaniu z internetu" (co w ich oczach związane jest z użyciem przeglądarki internetowej). Nawet osoby o umiarkowanym dostępie do internetu i umiarkowanej wiedzy nie zawsze kojarzyły korzystanie z apek mobilnych z byciem online. Używanie terminów "internet" i "online" mogło zmniejszyć wiarygodność odpowiedzi takich odbiorców, którzy po prostu odnoszą się do tego, co robią według nazwy aplikacji, której używają (tj. "facebookuję" lub "Zapinam" (w przypadku używania WhatsAp) zamiast "jestem online" lub "używam internetu").

Finding 2

Małe, super-zorientowane sieci, stały się niezwykle popularne, ponieważ łatwiej jest tworzyć "grupy" w komunikatorach. Ponieważ tak łatwo jest to zrobić, ludzie tworzą takie sieci dla różnorodnych zastosowań.

• Poprzez umożliwienie ludziom organizowania ich połączeń w "grupy", komunikatory doprowadziły do rozprzestrzeniania się małych sieci super-ukierunkowanych na szerokiej gamie zastosowań osobistych i zawodowych. Popularność stałych sieci społecznych pogarsza się - 17-letni indonezyjski respondent powiedział: "Facebook jest dla starych ludzi". Ludzie chcą mieć większą kontrolę nad tym, jakie informacje dzielą i z kim. Komunikatory umożliwiają taką kontrolę za pośrednictwem łatwo konfigurowalnych, super-zorientowanych sieci tworzonych w konkretnych celach.

  W rezultacie ludzie tworzą sieci zorganizowane wokół konkretnych tematów (np. sąsiedzkich wiadomości czy zespołów sportowych), rodzajów relacji (np. rodzina, koledzy, koledzy z klasy) i/lub dzielonych doświadczeń (np. uczestników konkretnego wydarzenia). Większość osób (poza tymi, które mają bardzo ograniczony dostęp do internetu/umiejętności cyfrowe) należą do wielu grup komunikacyjnych, które reprezentują różne aspekty ich życia (lub ich społeczności), niezależnie od tego, czy społeczności te istnieją od dawna (np. rodzina), czy tymczasowo i przejściowo (np. zajęcia trwające jeden semestr).

Możliwości

• Identyfikuj i komunikuj się przy okazji konkretnych przypadków użycia. Identyfikacja konkretnych sieci super-ukierunkowanych, których cel i struktura może sama w sobie odnajdować zastosowania dla dla typów treści, które dostarcza Wikipedia. Rozważ wykorzystywanie tych przypadków użycia o dużym prawdopodobieństwie i o wysokiej skuteczności do prowadzenia kampanii komunikacyjnych lub materiałów dostosowanych do sposobów, w jaki ludzie coraz częściej wyszukują i dzielą się informacjami.
• Zoptymalizuj Wikipedię pod kątem łatwego dzielenia się jej treściami. Sprawdzaj typy treści, którymi ludzie dzielą się w grupach dyskusyjnych i rozważ udostępnienie fragmentów artykułów z Wikipedii w sposób bardziej modułowy i łatwy do współdzielenie, podkreślając te fragmenty odpowiednimi atrybutami (format, projekt, itp.)

Wniosek 3

Wzrost sieci społecznościowych opartych na komunikatorach ma głęboki wpływ na to, jak ludzie gromadzą, dzielą się i określają wartość informacji w swoim codziennym życiu. Ludzie coraz częściej korzystają z informacji, które nadchodzą do nich (a nie są przez nich wyszukiwane), a następnie sprawdzanie ich w swoich sieciach społecznościowych, łączących się przez komuniatory.

• Informacje - zwłaszcza na tematy sensacyjne - mają skłonność do szybkiego rozprzestrzeniania się za pośrednictwem tych super-ukierunkowanych sieci społecznościowych, nawet jeśli rozpowszechnianie tych informacji nie było celem powstania tych sieci. Ludzie dzielą się różnego rodzaju informacjami poprzez grupy zakładane w komunikatorach, niezależnie do tego czy są one związane z celem istnienia tych grup. Ponieważ ludzie należą do wielu grup, mogą brać informacje dzielone w ramach jednej grupy i rozpowszechniać w innych grupach, o ile uznają to za interesujące dla danych grup odbiorców.
• Dynamika dzielenia się informacjami w grupach dyskusyjnych przyczyniła się do tego, że:
  1. Informacje rozpowszechniane za pośrednictwem komunikatorów stają się nagle ważne. Automatyczne powiadomienia typu "push" z komunikatorów, które otrzymują ich użytkownicy, powodują, że informacje rozpowszechniane za ich pomocą nabierają wagi i pilności. Za każdym razem, gdy pojawia się nowa wiadomość w komunikatorze, użytkownicy otrzymują automatycznie powiadomienie; mechanizmu tego nie wyłączyła żadna z ankietowanych osób, a badania naukowe dowodzą, że otrzymywanie i sprawdzanie tych wiadomości prowadzi do wzrostu dopaminy w mózgu. Odbieranie i sprawdzanie tych wiadomości poprawia samopoczucie - a fizyczne odczucie zadowolenia tworzy pozytywne sprzężenie, które jeszcze mocniej umacnia to zachowanie.
  2. Potrzebne Ci informacje dochodzą do Ciebie o ile jesteś połączony z odpowiednimi ludźmi. To, z kim jesteś połączony i kogo śledzisz w sieci staje się tak samo ważne, a nawet ważniejsze, od tego z jakich stron korzystasz. Pojawia się tendencja do traktowania wybranych ludzi jako kierunkowskazów i kuratorów docierających treści.
  3. Informacje, głównie te z serwisów newsowych, są prawdzie tylko wtedy gdy zostały potwierdzone przez wiele źródeł, co wzmacnia rosnąca nieufność do oficjalnych instytucji i zwiększona łatwość ich wyszukiwania w środowisku cyfrowym. Można to osiągnąć przez:
     • znalezienie tych samych faktów w wielu miejscach (co jest łatwiejsze dla osób z wyższym dostępem do internetu / umiejętności korzystania, ponieważ potrafią one szukać samodzielnie newsów i potwierdzać je w różnych źródłach), lub
     • przeczytanie tej samej historii w wielu grupach społecznościowych, do których się należy (co jest powszechniejsze dla osób z niższym dostępem do internetu / umiejętności korzystania).

Możliwości

• Pomóżcie ludziom łatwo docierać i śledzić artykuły w Wikipedi, które są "ekscytujące" (np. artykuły o nietypowo dużej liczbie edycji) lub dotyczące niszowych tematów, które ich interesują (np. o konkretnym zespole piłki nożnej). Określcie typy edycji w artykułach Wikipedii, które ludzie chcieliby "śledzić" i stwórzcie system, który będzie im wysyłał alerty (np. przez komunikatory). Mogą to być edycje związane z politykami, wynikami gier lub wiadomościami, które mogą pomóc rozstrzygać zakłady towarzyskie. Pomóżcie użytkownikom tworzyć własne profile alertów dotyczących konkretnych typów aktualizacji artykułów (np. opartych na zapytaniach warunkowych), które następnie stworzą poczucie, że Wikipedia jest bardzo odpowiednim dla ich potrzeb, żywym zasobem, który chętnie zintegrują ze swoim zwykłym strumieniem komunikacyjnym i będą udostępniać swoim znajomym.

Wniosek 4

Ludzie w coraz większym stopniu otrzymują nowe informacje najpierw od innych ludzi i dopiero potem uzupełniają je informacji z instytucji.

• Informacje pozyskuje się obecnie od właściwych osób, a nie do właściwych organizacji. Prowadzi to do poczucia, że aby uzyskać potrzebne informacje należy śledzić odpowiednich ludzi - dla tych mniej cyfrowo zaawansowanych, za pośrednictwem komunikatorów; dla osób bardziej cyfrowo obeznanych, w formie specjalistycznych kont w mediach społecznościowych. Informacje na stronach internetowych coraz częściej stają się uzupełniającym źródłem informacji - a nie po to aby uzyskać jakąś wiedzę, ale w celu sprawdzenia lub pogłębiania wcześniej zdobytej wiedzy.

  Osoby o wysokim poziomie umiejętności korzystania z technologii cyfrowych w celu wymiany informacji mogą budować sieci znajomych (poza tymi, których znają w offline). Rozwinęli oni umiejętności potrzebne do odkrywania i łączenia się z producentami treści, którym ufają. W Brazylii na przykład przedsiębiorczyni zdecydowała się na śledzenie blogerów branżowych, ponieważ szanowała treści, którą wytworzyli, ale co ważniejsze, ponieważ mogła się z nimi skontaktować, aby zadać konkretne pytania. Osoby z niższym poziomem wiedzy cyfrowej mogą mieć trudności ze znalezieniem specjalistów poza siecią kontaktów osobistych, którym mogą zaufać i dlatego muszą polegać na przekazywanych im bezpośrednio wiadomościach, zarówno w trybie na żywo jak i on-line.

• W rezultacie staje się coraz rzadsze, zwłaszcza wśród młodszych i bardziej cyfrowo doświadczonych użytkowników, surfowanie po internecie lub wchodzenie na konkretne strony internetowe. Kiedy ludzie, szczególnie młodsi i/lub bardziej cyfrowo ogarnięci, inicjują wyszukiwanie informacji, zazwyczaj robią to aby i) zweryfikować lub dowiedzieć się więcej o tym, czego dowiedzieli wcześniej się od swoich znajomych, zazwyczaj poprzez komunikatory, lub ii) dowiedzieć się czegoś, co jest bezpośrednio i aktualnie związane z ich osobistymi potrzebami (np. jak ugotować określone danie).

Możliwości

• Mianuj ambasadorów tematów / opiekunów treści, aby pomóc ludziom odkrywać i poruszać się po treściach na dane tematy, którymi szczególnie się pasjonują. Opiekunowie treści powinni być na platformach, które ludzie używają do odkrywania, dyskutowania i dzielenia się treściami, a nie tylko na Wikipedii. Mogą dzielić się swoją pasją do pewnych tematów w sposób bardziej autentyczny i odpowiedni (i dostosowywać się do sposobu, w jaki ludzie obecnie chcą otrzymywać informacje), i przygotowywać fragmenty zawartości Wikipedii i mieszać je z odpowiednimi treściami z innych źródeł, aby dzielić się nimi na innych platformami.

Wniosek 5

Wartość informacji coraz bardziej jest oceniana na podstawie tego jaka osoba jest twórcą treści, a nie z jaką instytucją ta osoba jest związana.

• Trendy w zakresie indywidualnego gromadzenia informacji doprowadziły do ​​nowych wskaźników wartości - mieszanki użyteczności i wiarygodności treści - dla producentów informacji. Sposoby oceny wartości obejmują:
  • Bliskość kontaktu społecznego: Im bliżej mnie ktoś jest, tym bardziej wie, czego chcę/potrzebuję (użyteczność), i czym bardziej mogę zweryfikować treść z naszymi wspólnymi kontaktami społecznymi (wiarygodność)
  • Wielkość społecznej walidacji: Im więcej uczestników, tym bardziej prawdopodobne jest, że dostarczają treści użytecznych dla innych (użyteczność) i ufam mądrości tłumu, aby stwierdzić, że są one prawidłowe (wiarygodność)
  • Zestawienie bliskości połączenia i ilości walidacji: Im więcej moich znajomych potwierdza wiarygodność określonego źródła (mieszanka wyżej wymienionych czynników), tym bardziej wiem, że jest to cenne zródło dla mnie.
  • Niezależność producentów treści: Gdy uznani profesjonaliści lub "eksperci" (zwykle nauczyciele lub dziennikarze) tworzą treści niezależne od instytucji, mogę im ufać, ponieważ ta treść jest tworzona bez uprzedzeń i nacisków instytucjonalnych.

Wniosek 6

Niepołączeni, mają niewielką kontrolę nad konsumpcją informacji i opierają się głównie na informacjach rozpowszechnianych ustnie przez znajomych i publiczne instytucje pośredniczące (np. telewizję, radio i instytucje świadczące usługi publiczne).

• Ci, którzy nie są połączeni, są w większości odbiorcami informacjami z ograniczonymi sposobami poszukiwania informacji, których potrzebują poza osobistymi kontaktami słownymi na żywo. Aby dotrzeć do niepołączonych, instytucje społeczne wysyłają pracowników do społeczności, aby przekazać bezpośrednio informacje o ofertach usług. Ta fizyczna wymiana informacji jest skuteczna, ale może dotrzeć tylko do małej części społeczności. Najbardziej skuteczne organizacje zidentyfikowały osoby wpływowe i liderów społeczności aby przekazywać im informacje - uruchamiając model ustnego przekazu.
• Dla osób z niskim dostępem do internetu, jedynym dodatkowym źródłem informacji, oprócz przekazów ustnych od znajomych, jest telewizja i radio. Często osoby o ograniczonym dostępie nie kwestionują wiarygodności tych źródeł, raczej polegają bezkrytycznie na dostarczanych przez te źródła praktyczne i aktualne informacji, które potrzebują w codziennym życiu. Osoby, które opierają się na telewizji jako głównym źródle informacji, częściej doceniają i ufają konkretnym osobowościom telewizyjnym niż kanałom lub wydawcom. Szukają one konkretnych stacji i dostosowują swój dzień do programu, aby tylko mieć dostęp do informacji przekazywanych przez swoje ulubione osobowości telewizyjne.

Temat 2: Użycie internetu (przeglądarki i mobilnie)

Jak ludzie korzystają z internetu?

Wniosek 7

Zarówno Brazylia, jak i Indonezja są w dużej mierze uważane za kraje, w których głównie korzysta się z sieci mobilnie, a penetracja mobilna napędza wiele zachowań i nawyków cyfrowych. Dla mobilnych użytkowników internetu, ich modele umysłowe i zachowania związane z internetem różnią się od tych, które mają ich rówieśnicy, którzy korzystają z sieci głównie za pomocą komputerów.

• Mobilna penetracja w Indonezji i Brazylii jest wyjątkowo wysoka. W obu krajach penetracji telefonii komórkowej wynosi około 130% (co oznacza, że ​​wiele osób ma więcej niż jedną kartę SIM). W połowie 2016 r. penetracja smartfonów w Indonezji wyniosła 47% i 57,8% w Brazylii. Telefony komórkowe są bardziej przystępne cenowo i łatwiejsze do opanowania (oraz otrzymania wsparcia od rówieśników) niż komputery. W rezultacie wielu Indonezyjczyków - szczególnie tych, którzy nie mają kontaktu z komputerami w szkole lub w pracy - korzysta z internetu po raz pierwszy za pośrednictwem telefonów komórkowych, które są zwykle ich jedynym sposobem łączenia się z internetem.
• To niekoniecznie oznacza, że ​​korzystanie z internetu jest głównie mobilne... jeszcze. Trudno jest określić, ile zachowań internetowych jest obecnie głównie mobilnych lub wyłącznie moblinych, ale jest oczywiste, że rośnie. Podczas badania Baidu w 2014 r. 55,2% respondentów z Indonezji po raz pierwszy zetknęło się z internetem przez komputer a badanie E.Life z tego samego roku szacowało, że 47% Brazylijczyków ma dostęp do internetu za pośrednictwem komputera, zaś najnowsze badania wskazują, że mobilność jest jeszcze bardziej znaczącym sposobem dostępu. Zarówno w badaniu Baidu, jak i najnowszych wydaje się, że smartfony stają się coraz popularniejszą formą dostępu do internetu. Statystyki różnią się jednak co do tego, jaka część użycia internetu ma charakter mobilny. W Indonezji na przykład niektóre badania wykazują, że 70% wyświetleń stron internetowych pochodzi z telefonów komórkowych (StatCounter, styczeń 2016) podczas gdy inne wspominają tylko o 36% internautów (Nielsen Indonesia, 2016).
• 'Część powodów nieprecyzyjnych statystyk wynika z tego, że ludzie nie zawsze wiedzą, że są "w internecie". Na przykład, osoby, które korzystają z komunikatorów, nie uważają tego za "bycie w internecie ". Jest to pogłębione faktem, że wielu operatorów telefonii komórkowej oferuje tanie lub bezpłatne pakiety dla komunikatorów, które mogą być interpretowane przez użytkowników jako "wolne".

  Brazylijscy operatorzy komórkowi Claro i Oi oferują użytkownikom telefonów komórkowych zerowy dostęp do Facebooka i Twittera, aby zdobyć klientów. Operator TIM jako pierwszy wprowadził plan, w którym wszelkie pliki przeniesione na platformę WhatsApp nie generują kosztów transferu. W rezultacie tych ofert, korzystanie "z internetu" jest postrzegane jako dodatkowy koszt.

• Użytkownicy korzystający głównie z dostępu mobilnego częściej zazwyczaj korzystają z apek, szczególnie tych, których użycie jest dyskontowane albo bezpłatne. Zazwyczaj oznacza to komunikatory lub aplikacje społecznościowe. Z czasem wpływa to na to, jak rozumieją i są w stanie poruszać się po internecie. Wpływa to na to, jak chcą otrzymywać treść (modułowe i specjalnie formatowane pod specyficzne interfejsy użytkownika) i może wpływać na stopień, w jakim czują się komfortowo nawigując przez internet bez wstępnie uporządkowanej przez apki treści.

  Osoby z umiarkowanym lub nieograniczonym dostępem do internetu mają priorytet pobierania i korzystania z apek, które oszczędzają czas. Wybierają apki, które agregują informacje (tj. te, które łączą wiele źródeł informacji) lub służą bardzo specyficznej funkcji (tj. apki bankowe lub sportowe). Użytkownicy oszczędni, bardziej selektywnie pobierają apki. Uważają, aby nie pobierać (ani trzymać) apek, które marnują dane, pamięć lub czas na ekranie (tzn. służą do bezmyślnego przeglądania: Instagram, Facebook).

Możliwości

• Bądź proaktywny i strategiczny, ale rozsądny, co do implikacji dla głównie mobilnej i mobilnie nastawionej generacji. Jest wiele dyskusji o pokoleniu głównie mobilnym, ale wiele informacji i badań ilościowych nie obejmuje specyfiki tego, co ludzie robią czy nie robią mobilnie i jakie są ich preferencje. Przed zainwestowaniem zbyt wiele w strategię tylko mobilną, organizacje takie jak WMF potrzebują bardziej szczegółowego poziomu zrozumienia nawyków, preferencji i trendów związanych z zachowaniami mobilnymi oraz inwestowania w testowanie dużych populacji użytkowników pod kątem nowych możliwości produktu. W tej pracy skoordynowane badania i testy w różnych zespołach funkcjonalnych zainteresowanych możliwościami (i ograniczeniami) urządzeń przenośnych mogą prowadzić do bardziej efektywnych kosztowo działań.

Wniosek 8

Dominacja mobilnego korzystania z internetu powoduje, że poziom i zakres dostępu do sieci (a więc i umiejętności korzystania z technologii cyfrowej) jest silnie powiązany z dochodami.

• Koszty danych mobilnych są nadal stosunkowo wysokie w Indonezji. Większość Indonezyjczyków kupuje dostęp pre-paid. Niedawne badanie wykazało, że indonezyjski pracownik otrzymujące wynagrodzenie minimalne pracuje ponad 5 godzin, aby kupić 1 GB danych (co kosztowało średnio 2,84 USD w 2015 r.) [Uwaga: na tej stronie jest więcej danych dotyczących zasięgu, sieci i kosztów z roku 2015.]

  Od 2014, rząd w Brazylii pracuje z telekomami, aby obniżyć cenę danych. Ale dla połowy ludności mającej niskie zarobki, dane nadal są kosztowne dla przeciętnego Brazylijczyka. Niektóre badania wskazują, że dla pracownika otrzymującego płacę minimalną (ok. 1,05 USD za godzinę) koszt 500 MB (około 35,8 USD) danych jest równoważny 34 godzinom pracy.

• Koszty danych mobilnych stanowią barierę w kontaktach z użytkownikami o niskim poziomie dochodu. Niedawne badanie PwC wykazało, że mobilne koszty danych muszą zmniejszyć się o 65% w Indonezji i o 68% w Brazylii aby stać się ogólnodostępne - pre-paidowy plan, który pozwala na wykorzystanie do 500 MB miesięcznie i kosztuje nie więcej niż 5% miesięcznego dochodu brutto danej osoby - dla obecnie nie korzystającej z sieci populacji.

  Biedni użytkownicy mają tendencję do kupowania danych w modelu "płać gdy korzystasz". Nabywają transfer gdy mogą sobie na niego pozwolić, zużywają go od razu, i następnie żyją bez dostępu do następnego razu.

• Dla tych, którzy mają transfer tylko do czasu do czasu, dostęp do taniego wifi jest kluczowy aby być online. W Brazylii, rodziny o niskich dochodach uzyskują dostęp "pod stołem" oparty na modelu dzielenia się kosztem, który daje dostęp do internetu w domu. Niektóre modele to proste dzielenie się hasłem do rutera z sąsiadami, podczas gdy inne oparte są na bardziej złożonych metodach, takich jak prowadzenie małych, nieoficjalnych przedsiębiorstw sąsiedzkich udostępniających internet drogą radiową. W Indonezji, bezprzewodowy internet w domu jest rzadki.
• Choć publiczne sieci bezprzewodowe są coraz bardziej dostępne, oferty te są ograniczone do centrów miast i nadal są w dużej mierze niewygodne, przegrywają z jedną z kluczowych zalet mobilnego internetu: informacje, które chcesz, kiedy tego chcesz. Aby złagodzić obciążenia finansowe związane z uzyskiwaniem dostępu do internetu, Indonezyjczycy o małym i średnim dochodzie żyjący w obszarach miejskich często korzystają z dostępu do internetu za pośrednictwem publicznie dostępnych hotspotów wifi, które są powszechnie dostępne w miejscach publicznych oraz są normą (choć wymagają hasła) w wielu urzędach, szkołach, kawiarniach i restauracjach, a właściciele komputerów często uruchamiają tymczasowe hotspoty na swoich telefonach. Na bardziej wiejskich obszarach ten model dostępu jest mniej powszechny.

Możliwości

• Zmniejszyć barierę dostępnego internetu przez rozwiązania obejmujące produkty i partnerstwa. Pracujcie z instytucjami i lokalnymi liderami, aby wspierać dostęp do treści za pośrednictwem internetu lub bez niego. Na przykład sponsorowany dostęp za pośrednictwem publicznych punktów wifi lub partnerstwo z bibliotekami publicznymi lub uniwersytetami w celu opracowania alternatyw offline, wymagających okresowych aktualizacji.
• Wikipedia Zero może odgrywać rolę w złagodzeniu obciążeń finansowych związanych z dostępem do informacji online. WMF powinien rozważyć, czy i jak zintegrować Zero na rynku indonezyjskim.

Temat 3: Zachowania informacyjne online

Jak ludzie uzyskują dostęp, oceniają i korzystają z informacji online?

Wniosek 9

Zarówno Brazylijczycy jak i Indonezyjczycy z łatwością korzystają z narzędzi i apek tłumaczących przy korzystaniu z internetu.

• Konkretne i wysokiej jakości treści są trudne do znalezienia w portugalskim i indonezyjskim języku bahasa. Oprócz krajowych i lokalnych informacji, respondenci uznali, że trudno jest znaleźć użyteczne informacje w językach lokalnych, których mogą używać w szkole, pracy lub w celach osobistych. Respondenci z wysoką znajomością technologii cyfrowych często wspominali, że "im szczegółowsze pytanie, tym bardziej prawdopodobne jest, że odpowiedź będzie tylko po angielsku". W rezultacie osoby, które mówiły po angielsku, wyczuwały, że aby uzyskać jak najwięcej z internetu, trzeba przynajmniej dobrze rozumieć pisemny angielski.
• Osoby z ograniczoną znajomością pisanego języka angielskiego nie uważają tego za barierę w korzystaniu z internetu w języku angielskim. Ogólnie rzecz biorąc, osoby z ograniczoną znajomością języka angielskiego przeglądają internet w swoim języku lokalnym. Poszukując konkretnych informacji, mogą potrzebować spojrzeć na wyniki w języku angielskim. Niezależnie od umiejętności językowych większość użytkowników o średnim dostępie do internetu i pewności siebie (lub wyższym) bez problemu korzystała z narzędzi do tłumaczenia (niezależnie od tego, czy są to narzędzia oparte na przeglądarce czy aplikacje takie jak Google Translate).

  Dla Wikipedii, osoby o średnim dostępie do internetu i pewności siebie zorientowały się, jak przełączać się między językami, chociaż większość użytkowników ma tendencję do powrotu do strony wyszukiwania i kliknięcia na angielskie i lokalne wyniki, aby przeglądać artykuły w obu językach.

• Ci, którzy mają ponadprzeciętną pisemną znajomość języka angielskiego, często przeglądają internet w języku angielskim i uzyskują dostęp do większej ilości treści z międzynarodowych źródeł. Jest to postrzegane jako bardziej skuteczne w pozyskiwaniu potrzebnych informacji, ponieważ jest większa część treści jest dostępna tylko w języku angielskim.

Wniosek 10

Kiedy czytają tekst online, ludzie mają tendencję do szybszego i bardziej zorientowanego na zadanie czytania ("skanowanie tego, czego potrzebuję"), ale zazwyczaj konsultują się z wieloma źródłami. Podczas konsumowania treści wizualnych online ludzie zazwyczaj poświęcają na to więcej czasu i są nastawieni na odkrywanie ("poszukiwanie tego, co lubię").

• Ludzie mają tendencję do aktywnego poszukiwania i czytania stron internetowych i artykułów z długimi tekstami, gdy mają konkretne pytania, na które muszą znaleźć odpowiedź. Może to być sytuacja, gdy szukają konkretnych informacji dotyczących szkoły lub pracy, uzupełniając informacje otrzymane przez inne kanały lub po prostu potrzebują odpowiedzi na konkretne pytanie. Poszukując tych informacji, mają tendencję do skanowania strony, dopóki nie dojdą do tego, po co przyszli, i ignorują inny kontekst..

  Kiedy ludzie osiągaj wyższy poziom wiedzy o korzystaniu z technologii cyfrowych, zaczynają oni również uzyskiwać kontrolę nad tym jakie informacje konsumują - co, wbrew intuicji, poszerza ich pole zainteresowań. Aby poruszać się po tych złożonościach, uruchamiają narzędzia, które pozwalają radzić sobie z szeroką dostępnością informacji.

• Podczas wyszukiwania informacji tekstowych stawka zazwyczaj jest wyższa, ponieważ informacje zostaną wykorzystane do wykonania określonego zadania. W związku z tym jest bardziej prawdopodobne porównywanie różnych źródeł. Jakość informacji staje się ważniejsza, ponieważ ukończenie zadania (czy to w szkole, w pracy, czy w kontekście trwającej konwersacji społecznej) zostanie ocenione przez zewnętrzne źródła, często przez tych, którzy mają władzę. W rezultacie ważne staje się krzyżowe sprawdzanie informacji w wielu miejscach. W ten sposób sposób konsumowanie treści oparte jest głównie na skanowaniu.
• Kiedy nie dążą do realizacji określonego zadania, ludzie (zwłaszcza młodsza populacja) surfują po internecie za pośrednictwem nastawionych na media audiowizualne aplikacji lub źródeł treści, np. Instagram lub YouTube. Używają platformy Explore (Instagram) lub Up Next and Recommend (YouTube), aby odkryć nową zawartość. Daje to wrażenie, że jest to lżejsza, bardziej przyjemna metoda odkrywania nowych treści.
• W Brazylii film dostępny za pośrednictwem YouTube stał się preferowanym celem uczniów i samouków. Film wideo jest idealny, ponieważ łączy zarówno głębię informacji tekstowych, jak i atrakcyjność treści wizualnych. Konsumenci wideo szukają konkretnych tematów w YouTube i potrafią ocenić filmy szybciej niż tekst. W tym celu patrzą - nie tylko na wiarygodność źródła - ale na wartość produkcyjną, charyzmat prezentera i specyfikę nauczania.

Wnioski 11

Młodzi ludzie coraz częściej domagają się przeglądania wizualnego. Wiodące organizacje nadały w swoich strategiach wysoki priorytet treściom i platformom wizualnym, nawet w przypadku działań, które zazwyczaj nie są przeznaczone dla takich formatów.

• Ludzie (zwłaszcza młodsza populacja) coraz częściej spędzają czas na przeglądaniu i udostępnianiu treści wizualnych online. Jak wspomniano powyżej, większość czasu ich przeglądania odbywa się przy użyciu określonych apek, które same nadają wysoki priorytet treściom wizualnym. Znaczenie przypisywane treściom wizualnym wpływa nawet na to, jak wybiera się aplikacje do udostępniania grafik: niektórzy respondenci twierdzili, że głównym powodem, dla którego preferują WhatsApp, była możliwość udostępniania zdjęć o wysokiej rozdzielczości.
• Organizacje coraz częściej dostosowują się do preferencji młodszych odbiorców w odniesieniu do treści wizualnych, nawet materiałów i działań, które tradycyjnie nie sprzyjały wizualnym prezentacjom. Organizacje informacyjne publikują treści w Instagramie, ponieważ niektóre osoby używają go jako swoją podstawową platformę gromadzenia wiadomości. (Pewien 17-letni respondent powiedział: "Instagram daje właściwy poziom treści", wyjaśniając, dlaczego preferuje śledzenie strumienia Instagramu swojej ulubionej witryny z wiadomościami, zamiast korzystać z niej bezpośrednio. Strumień zawiera głównie zdjęcia polityków ze streszczeniami zawierającymi mniej niż 100 słów, i zwyczajowo kilka hashtagów w celu promowania łatwości odkrywania)

  Organizacje pozarządowe gromadzą fundusze za pośrednictwem Instagrama, a nawet publikują podstawowe informacje o audycie finansowym za pośrednictwem tego rodzaju platform aby wykazać się swoją przejrzystością. Robione jest to w celu przyciągnięcia młodych odbiorców, jak i w uznaniu ich znaczenia jako pośredników w docieraniu do innych pokoleń w sieci (rodziców, młodszego rodzeństwa) bowiem ich zachowanie będzie prawdopodobnie wpływać na innych. (Ten zwyczaj zaobserwowano w badaniach terenowych w Indonezji i innych krajach "Nowych Głosów").

Możliwości

• Stańcie się wizualni i łatwo dystrybuowalni aby dotrzeć do użytkowników, tam gdzie oni są. Wikipedia musi rozważyć, jak należy dostosować format, design i model dystrybucji, aby lepiej zaspokoić potrzeby i nawyki przyszłego pokolenia. Natura i zakres tych zmian mieszczą się w spektrum - od podstawowej przebudowy platformy, do tworzenia wersji "lite", "junior" lub bardziej wizualnych wersji platformy, po to, aby wprowadzić więcej treści wizualnych - ale to powinno być przedyskutowane w ramach procesu strategii projektowania designu i tworzenia nowych treści.

  Ruch powinien zastanowić się, jak można odejść od myślenia o platformach webowych i właściwościach jako centralnym organizmie organizacyjnym, i zastanowić się nad sposobem realizacji misji za pośrednictwem platformy innych producentów, tak aby dotychczasowa stała się jedynie centralnym repozytorium treści. (Jest to, oczywiście, sposób myślenia wielu platform informacyjnych dzisiaj, ale unikalny model tworzenia Wikipedii może sprawić, że będzie to trudne do realizacji).

Wniosek 12

Wiarygodność fragmentu informacji (lub jej źródła) niekoniecznie determinuje jej użyteczność. Szczególnie młodzi ludzie zakładają, że większość informacji on-line jest stronnicza i dostosowują oni odpowiednie metody sprawdzania i użycia informacji zależnie od sytuacji.

• Wiele czynników przyczyniło się do utraty wiary w wiarygodność źródeł informacji. Obejmują one:
  • Historię kontroli mediów w Indonezji i Brazylii. Pod władzą tzw. "Nowego Porządku" (wojskowa dyktatura Prezydenta Suharto w latach 1966-98) media były ściśle kontrolowane. Odkąd rozpoczęła się liberalizacja masowego przekazu w 1999 r., kraj ten poczynił znaczne postępy w różnorodności, jakości i profesjonalizmie treści dziennikarskich. Środowisko mediów w tym kraju jest "częściowo wolne" i zajmuje 124 ze 180 krajów wg Światowego Indeksu Wolności Prasy publikowanego przez Reporterów bez Granic.
    Brazylia ma dłuższą historię kontroli mediów, z okresami z cenzurą i bez pod rządami prezydenta Getulio Vargasa w latach 1930-1945 r. i w latach 1951-1954 r. Cenzura została przywrócona ponownie podczas reżymu wojskowego (1964-1985). Aktualnie Brazylia zajmuje 103 miejsce wśród 180 krajów we wcześniej wspomnianym Indeksie Wolności. [Uwaga: inne kraje zbadane w ramach ścieżki "Nowych Głosów": Nigeria 122; Indie 136; Meksyk 147.]
  • Szeroko rozpowszechniona jest wiedza o tym, że własność mediów w Indonezji jest bardzo skoncentrowana, a kilku korporacyjnych oligarchów promuje swoje interesy gospodarcze i polityczne za pośrednictwem coraz bardziej licznych platform medialnych. Na zjawisku tym cierpią media lokalne, które są włączona do imperiów medialnych, które coraz silniej koncentrują i centralizują przekaz. Zjawisko to występuje powszechnie na świecie, ale jest szczególnie zauważalne na wielu rynkach wschodzących, w tym w innych krajach badanych w ramach ścieżki "New Voices" (Brazylia) i "New Reades" (Nigeria, Meksyk).
  • Zwiększone wykorzystanie internetu w celu wyszukiwania konkretnych informacji i konsumpcji, gdzie każda osoba lub podmiot może umieścić informacje w internecie. Prawdopodobieństwo korzystania z słabej jakości, niezweryfikowanych informacji rośnie szczególnie dla tych, którzy i) szukają informacje w językach w których jest mało treści cyfrowych i / lub ii) szukają informacji na temat wysoce wyspecjalizowanych tematów w swoim języku.
  • Zwiększona popularność treści sensacyjnych i nieprawdziwych w internecie, ponieważ modele biznesowe online są ukierunkowane na uzyskiwanie kliknięć za wszelką cenę. W połączeniu z poprzednim czynnikiem doprowadziło to do tego, że internet może stać się śmietniskiem.
  • Rosnąca popularność terminu "fałszywe wiadomości"', które wzrosło od wyborów prezydenckich w USA w 2016 roku i rozprzestrzeniło się na całym świecie. Respondenci używali pojęcia "fałszywe wiadomości", aby opisać wszelkie treści, które były sensacyjne, a termin ten wydawał się być coraz bardziej skorelowany z informacjami znalezionymi w internecie.
• Młodzi ludzie zakładają stronniczość źródeł newsów (online lub offline) i internetowych źródeł informacji w ogóle - stopień, w jakim akceptują oni stronniczość zależy od stopnia, w jakim służy ona ich interesom. Kiedy stronniczość zgadza się z ich światopoglądem, jest zauważana ale nie kwestionowana. Kiedy stronniczość nie zgadza się z ich światopoglądem, starają się omówić ją w swoich sieciach (głównie za pośrednictwem grup w komunikatorach, gdzie otrzymali one te wiadomości). Uznając, że newsom nie można ufać, mają tendencję do skanowania nagłówków, z których biorą tylko dane powierzchniowe, a następnie wypełniają je bardziej szczegółowymi historiami poprzez dyskusję (zarówno on jak i offline) z osobami, którym ufają, aby biernie dojść do tego, co jest "prawdą."
• W rezultacie wskaźniki zaufania zmieniają się i stają się bardziej indywidualnie skoncentrowane. Choć starsze pokolenia mogły opierać się na reputacji instytucji w celu określenia ważności informacji, młodzi ludzie szukają obecnie wskaźników indywidualnej reputacji. Liczba osób śledzących, likujących, dzielących się "osobowości" danej marki są wskaźnikami wiarygodności źródła. Młodzi ludzie korzystają ze swoich sieci, aby pomóc im zweryfikować źródła - każdy "like" reprezentuje opinię jednej osoby.
• Ludzie szukają treści dotyczących lokalnych wydarzeń, ruchów i perspektyw oraz dostrzegają lukę w dostępie do tej zawartości w internecie. Ta treść nie tylko sprawia, że ​​ludzie czują się zauważeni i doceniani - co z kolei buduje zaufanie - ale ułatwia też zrozumienie nowej wiedzy. Na przykład, badając ruchy społeczne na stronie internetowej organizacji międzynarodowych, respondent lepiej potrafił zrozumieć ruch Black Lives Matter w Stanach Zjednoczonych, kiedy go przyrównał do podobnych ruchów w Brazylii.

Możliwości

• Zezwalaj na dostosowywanie charakterystyk wyświetlanego artykułu aby umożliwić czytelnikom samodzielnie go ocenić. Odkąd ludzie coraz częściej czują się kompetentni sami oceniać treści online, ich wskaźniki oceny również się zmieniły. Wikipedia może rozważyć ujawnienie niektórych metadanych (np. liczby edycji poszczególnych artykułów), aby zapewnić użytkownikom większą widoczność i kontrolę w ich sposobie oceny zawartości. Metadane mogą odnosić się do danych, które Wikipedia już wyświetla w artykułach (np. artykuł "zablokowany" może sygnalizować większą jego wiarygodność) lub nowe wskaźniki, które naśladują to, do czego użytkownicy są przyzwyczajeni w innych platformach (np. "like" artykułów).

Tematy 4 & 5: Świadomość i Użycie Wikipedii

Jaka jest świadomość / odbiór marki Wikipedia? Jak design, model i/lub programy Wikipedii obecnie wspierają lub zniechęcają do nauki online?

Wniosek 13

Ludzie mają tendencję postrzegać Wikipedię jako gotowy produkt wytwarzany przez firmę technologiczną, a nie stale rosnący zasób i ruch społeczny kierowany przez społeczność i strzeżony przez organizację non-profit. W związku z tym, jest ona oceniana przez metryki, które stosuje się do innych międzynarodowych gigantów technicznych.

• Chociaż wiele osób kojarzyło że Wikipedia, jest to platformą edytowalną, nie uważało, że obecna treść może być adaptowana i rozszerzana. Kiedy ludzie rozmawiali o zawartości Wikipedii, mówili tak, jak gdyby zawartość była statyczna - nie widzieli związku między treścią i sposobem w jaki działa Wikipedia. Postrzegają platformę jako finalny, a nie ciągle zmieniający się zasób. Z tego powodu, gdy widzą błędy na Wikipedii - np. jeden respondent przypomniał sobie moment, w którym widział tekst Lorem Ipsum w całym akapicie artykułu - mają tendencję do ostrego osądu, sądząc, że jest to oznaką braku profesjonalizmu w Wikipedii.
• Większość respondentów uważa, że ​​Wikipedia jest prowadzona przez technologiczną firmę nastawioną na zysk - i to taką, która jest dość nudna i nietransparentna. Niezdolność do zobaczenia ludzi i/lub procesu za produktem negatywnie wpłynęła na stosunek ludzi do Wikipedii. Niektórzy respondenci twierdzili, że lubią błyszczące i innowacyjne marki i organizacje technologiczne, które były "transparentne", co oznacza, że ​​można zobaczyć personel, procesy, a nawet miejsca pracy, w których produkt został wykonany. Jeden z respondentów odwoływał się do artykułu, który mówił, że zaufał Google, bo mógł zobaczyć jej centralę.

Wniosek 14

Otwarty model edytowania Wikipedii jest słabo rozumiany i dlatego postrzegany jako słabość.

• Wielu znających Wikipedia odwołuje się do niej jako platformy open source, którą każdy może edytować, ale postrzegają społeczny aspekt Wikipedii tylko w odniesieniu do pierwszego etapu tworzenia treści (dodawanie treści) i są nieświadomi istnienia możliwych, kolejnych etapów (przegląd, udoskonalenie, usunięcie i otwarte dyskusje, które toczą się wokół tego). Brak zrozumienia cyklu życia artykułów i korzyści modelu Wikipedii doprowadziły do nieufności w stosunku do platformy. Większość pracujących w środowiskach akademickich nie ma pojęcia o procesach, jakie Wikimedia czyni na rzecz podniesienia jakości treści na swoich platformach.

Wniosek 15

Wszyscy, którzy słyszeli o Wikipedii korzystają z niej dla szerokiego kontekstu lub konkretnych faktów o ludziach i miejscach. Gdy dowiadują się, że każdy może edytować, wyrażają nieufność do treści, ale nadal używają jej do tych samych celów, a także weryfikują informacje znalezione gdzie indziej w internecie.

• Wikipedia często jest określana się jako "słownik" - jest użyteczna do zrozumienia o co chodzi w danym temacie, a czasami tylko do zrozumienia znaczenia słów. Kiedy szuka się w googlach rzeczowników - zazwyczaj ludzii, miejsc, rzeczy - ludzie ogólnie akceptują Wikipedię, do której link pojawia się jako pierwszy w wynikach wyszukiwania, jako zadowalająca definicja tego, czego szukali. To był najczęściej spotykany sposób użycia Wikipedii we wszystkich grupach respondentów.
• Osoby z niską świadomością Wikipedii nie wykazują nieufności w stosunku do treści Wikipedii. Mają niewiele albo wcale żadnych problemów z zaufaniem do informacji, którą znaleźli na stronie. Ci, którzy w przeszłości tylko trochę korzystali z Wikipedii, i którzy mają niewielką świadomość jej modelu edytowania i marki szybko doceniają treść, którą tu znajdują.

  Poziomy zaufania wahają się z dwóch powodów. Po pierwsze, z powodu doświadczania błędów w treści albo wandalizmów (np. pewien indonezyjski respondent powoływał się na cały akapit losowo umieszczonych liter) lub częściej nieaktualnych informacji (np. fabuła telenoweli nie jest zaktualizowana) . Po drugie, dlatego, że dowiedziano się od innych, że treść nie jest godna zaufania.

Wniosek 16

Chociaż ludzie mówią, że nie ufają Wikipedii, wciąż uważają ją za użyteczną - niektórzy nawet za niezbędną - do odnajdywania potrzebnych im informacji.

• Nieufność do Wikipedii jest wyuczona - zwykle wzmocniona przez instytucje szkolnictwa wyższego. Osoby związane z instytucjami szkolnictwa wyższego częściej były bardziej sceptyczne wobec Wikipedii, stwierdzając, że profesorowie nie akceptują Wikipedii jako źródła. Opinia osób z autorytetem, które głoszą, że źródło definitywnie nie zasługuje na zaufanie, oczywiście wpływa na postrzeganie Wikipedii. Ci, którzy mają niższy poziom wykształcenia (np. szkoła średnia) mieli większe zaufanie do informacji w Wikipedii, ponieważ ich nauczyciele powiedzieli im, że Wikipedia jest akceptowalnym źródłem. W jednej ze szkół średnich naukowcy widzieli podręczniki do klasy 11, w których artykuły z Wikipedii były cytowane jako przypisy do ich zawartości.
• Mimo że wielu respondentów twierdzi, że nie mogą w pełni zaufać Wikipedii, nie powstrzymuje ich to przed wykorzystaniem informacji. (To zgadza się z ustaleniami z poprzednich tematów, które wskazują, że ludzie niekoniecznie muszą ufać informacjom, aby uznać je za przydatne.) Szczególnie sceptyczni odbiorcy - zazwyczaj ci, którzy mają powód do sceptycyzmu, np studenci, których wykorzystanie informacji będzie oceniane według standardów akademickich - mogą niekoniecznie ufać informacjom zawartym w artykułach Wikipedii, ale przydaje się im ona do odszukiwania materiałów referencyjnych.

Możliwości (dla kilku z powyższych wniosków)

• Pokażcie ludzi i proces aby zbudować zaufanie. Ludzie i proces Wikipedii to jej większy atut, ale obecnie są postrzegane jako słabość. Zastanówcie się jak zrozumiale ujawnić czytelnikom w jaki sposób Wikipedia powstaje biorąc pod uwagę rosnącą nieufność internautów do instytucji i zwiększoną wiarę w jednostki.

Wniosek 17

Nawet Ci, którzy korzystali i mieli zaufanie do Wikipedii w trakcie nauki, opuszczają Wikipedię po otrzymaniu dyplomu. Ocena Wikipedii poza środowiskiem akademickim i szkolnym jest mętna.

• Wielu respondentów było w stanie opisać, w jaki sposób korzystali z Wikipedii w przeszłości do wspierania procesu edukacji, ale nie potrafili jasno opisać jak Wikipedia może wspierać ich w życiu codziennym. Ma na to wpływ fakt, że Wikipedia jest postrzegana jako źródło akademickie związane bezpośrednio z ich edukacją. Na przykład kobieta z Indonezji, która korzystała z Wikipedii w szerokim zakresie gromadzenia informacji w trakcie wykonywania zadań na uczelni, nie wiedziała, że może szukać informacji o swojej ulubionej aktorce serialu koreańskiego, bo sądziła, że można w niej znaleźć tylko "poważnych ludzi".